مسأله620. واجب است میت را طوری در زمین دفن كنند كه بوی او بیرون نیاید، و درندگان هم نتوانند بدنش را بیرون آورند، و اگر ترس آن باشد كه جانور بدن او را بیرون آورد، باید قبر را با آجر و مانند آن محكم كنند.
مسأله621. اگر دفن میت در زمین ممكن نباشد، میتوانند به جای دفن، او را در بنا یا تابوتی بگذارند كه از درندگان محفوظ باشد و بوی او هم بیرون نیاید.
مسأله622. میت را باید در قبر به پهلوی راست طوری بخوابانند كه جلوی بدن او رو به قبله باشد.
مسأله623. اگر كسی در كشتی بمیرد، چنانچه جسد او فاسد نمیشود و بودن او در كشتی مانعی ندارد، باید صبر كنند تا به خشكی برسند و او را در زمین دفن كنند، و گر نه باید در كشتی غسلش بدهند و حنوط و كفن كنند، و پس از خواندن نماز میت بنابر احتیاط در صورت امكان او را در خمره بگذارند و درش را ببندند و به دریا بیندازند، و اگر ممكن نشد، چیز سنگینی به پایش ببندند و به دریا بیندازند، و اگر ممكن است، باید او را در جایی بیندازند كه فوراً طعمه حیوانات نشود.
مسأله624. اگر بترسند كه دشمن، قبر میت را بشكافد و بدن او را بیرون آورد و گوش یا بینی یا اعضای دیگر او را ببرد، چنانچه ممكن باشد، باید به طوری كه در مسأله پیش گفته شد، او را به دریا بیندازند.
مسأله625. مخارج انداختن در دریا و مخارج محكمكردن قبر میت را، در صورتی كه لازم باشد، باید از اصل مال میت بردارند.
مسأله626. اگر زن كافره بمیرد و بچه در شكم او مرده باشد، یا هنوز روح به بدن او داخل نشده باشد، چنانچه پدر بچه مسلمان باشد، باید زن را در قبر به پهلوی چپ پشت به قبله بخوابانند كه روی بچه به طرف قبله باشد.
مسأله627. دفن مسلمان در قبرستان كفار، و دفن كافر در قبرستان مسلمانان، جایز نیست.
مسأله628. دفن مسلمان در جایی كه بیاحترامی باشد، مانند جایی كه خاكروبه و كثافت میریزند، جایز نیست.
مسأله629. دفن میت در جای غصبی و در زمینی كه مثل مسجد برای غیر دفن میت وقف شده، جایز نیست.
مسأله630. دفن میت در قبر مرده دیگر جایز نیست، مگر آن كه قبر، كهنه شده و میت اولی از بین رفته باشد.
مسأله631. چیزی كه از میت جدا میشود اگر چه مو و ناخن و دندانش باشد، بنابر احتیاط باید با او دفن شود، و دفن ناخن و دندانی كه در حال حیات از انسان جدا میشود، مستحب است.
مسأله632. اگر كسی در چاه بمیرد و بیرونآوردنش ممكن نباشد، باید در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند، و بر او نماز بگذارند.
مسأله633. اگر بچه در رحم مادر بمیرد و ماندنش در رحم برای مادر خطر داشته باشد، باید به آسانترین راه او را بیرون آورند و چنانچه ناچار شوند كه او را قطعه قطعه كنند اشكال ندارد، ولی باید به وسیله شوهرش اگر اهل فن است او را بیرون بیاورند، و اگر ممكن نیست، زنی كه اهل فن باشد، و اگر آن هم ممكن نیست، مرد محرمی كه اهل فن باشد، و اگر آن هم ممكن نشود، مرد نامحرمی كه اهل فن باشد بچه را بیرون بیاورد، و درصورتی كه آن هم پیدا نشود، زنی كه اهل فن نباشد میتواند بچه را بیرون آورد.
مسأله634. هرگاه مادر بمیرد و بچه در شكمش زنده باشد اگر چه امید زندهماندن طفل را نداشته باشند، باید به وسیله كسانی كه در مسأله پیش گفته شد پهلوی چپ او را بشكافند و بچه را بیرون آورند و دوباره بدوزند، مگر این كه تشخیص داده شود كه بچه از طرف دیگر سالم بیرون میآید و از طرف چپ سالم بیرون نمیآید.