[1]. حمیری قمی، قرب‌الاسناد، ص117؛ مجلسی، بحارالانوار، ج70، ص303. «سخاوت درختی است در بهشت که شاخه‌های آن در دنیاست. هرکس به شاخه‌ای از آن درآویزد، او را به بهشت برد؛ و بخل درختی است در جهنّم که شاخه‌های آن در دنیاست هرکس به شاخه‌ای از آن درآویزد، او را وارد جهنّم نماید».

[2]. مجلسی، بحارالانوار، ج68، ص345. پیامبر| به عدی بن حاتم طایی فرمودند: «عذاب سخت پدرت برداشته شد به‌خاطر سخاوتی که داشت».

3. ابن‌بابویه، فقه‌الرضا(علیه‌السلام)، ص363؛ مفید، الاختصاص، ص253؛ مجلسی، بحارالانوار، ج68، ص355. «مبادا آدم با‌سخاوت را نکوهش کنی، که خدا دست او را می‌گیرد».