[1]. گروهی از ارباب صحاح اهل‌سنّت و مسانید و جوامع روایی آنان به طرق بسیار و صحیح كه متجاوز از حدّ تواتر است نقل كرده‌اند: پیامبر اكرم(ص) به هنگام مراجعت از «حجة‌الوداع» در مكانی به نام «غدیر خم» توقف كرده و خطبه‌ای ایراد كرد و مسلمانان را به چنگ‌ زدن به دو گوهر گران‌بها (یعنی كتاب خدا و خاندان پیامبر) توصیه فرمود و افزود كه این دو، هیچ‌گاه از یكدیگر جدا نمی‌شوند تا در كنار حوض كوثر بر رسول خدا(ص) درآیند، آن‌گاه بازوی علی(ع) را گرفت و فرمود: «هر كس را كه من مولای اویم علی نیز مولای اوست... ». ر.ک: احمد بن حنبل، مسند، ج1، ص118 – 119؛ ج4، ص281؛ ابویعلی موصلی، مسند، ج1، ص429؛ ج11، ص307؛ طبرانی، المعجم‌الاوسط، ج2، ص24، 375، 369؛ همو، المعجم‌الصغیر، ج1، ص65؛ همو، المعجم‌الکبیر، ج4، ص17، 174؛ ج5، ص170 – 171 ، 192، 194 – 195؛ ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ج3، ص1099؛ هیثمی، مجمع‌الزوائد، ج9، ص103 – 109.

عقیدة نگارنده این است كه: احادیث «غدیر»، «ولایت»، «ثقلین»، «منزلت»، «ائمة اثناعشر»، «طیر»، «كساء»، «مباهله»، و احادیث دیگر از این قبیل تمامی از مشهورترین روایات با صحیح‌ترین اسناد، و طرق فراوان می‌باشند كه جمعی از یاران رسول خدا(ص) به نقل آنها پرداخته‌اند و احدی قادر نیست در بین روایات، احادیثی را كه قابل سنجش با احادیث یاده‌شده از حیث اعتبار و تواتر و شهرت را بیابد مگر خیلی كم و ضبط كلیة اسناد و الفاظ این روایات فوق‌العاده دشوار است به نحوی كه برای آنها تك‌نگاری‌هایی در دست است و گاه برخی از آنها چند مجلّد را تشكیل می‌دهد كه در این دفتر فهرست و از باب تبرّك و تیمّن آنها را نقل می‌كنیم.

 سپاس ویژة خداوندی است كه ما را از متمسّكین به ولایت امیرالمؤمنین و ائمه از فرزندانش تا امام عصر حضرت مهدی(عج) قرار داد.