بنابه نقل شیخ مفید در مسارالشیعه(1) ولادت با سعادت حضرت امام محمّد تقی ‌علیه‌السلام در پانزدهم ماه مبارك رمضان سال 195 هجری قمری اتّفاق افتاد.(2)
تفصیل ولادت آن حضرت و كرامات و معجزاتی كه از آن بزرگوار، هنگام تولّد ظاهر شد در كتب حدیث و تراجم ائمه‌ علیه‌السلام بیان شده است.

انسان در زندگی و در راه ترقّی و تكامل، باید با دشواری ها و سختی ها دست  وپنجه نرم كند و از گردنه های خطرناكی عبور نماید و رنج ها و زحماتی را در این راه متحمّل شود، تا به سرمنزل مقصود برسد؛ و تا بر این دشواری ها پیروز نشده و این گردنه ها را پشت سر نگذارد، به مقام كمال انسانیّت واصل نخواهد گشت.
متاعب، صدمات و خطرات، بشر را آزموده و پخته و خالص می سازد؛ به شرط آنكه بتواند با صبر و شكیبایی با آنها روبرو شود، ثبات ورزد و از میدان به در نرود.

یکی از مناسبت‌ها و اتفاقات تاریخی که در ماه مبارک رمضان به وقوع پیوست، عقد اخوّت و برادری بود.
بنا به نقل«شیخ مفید»⁽¹⁾ در روز دوازدهم ماه رمضان، پیامبر اكرم صلّی الله علیه وآله وسلّم بین اصحاب، عقد اخوّت بست و بین خود و علی علیهماالسّلام نیز پیوند برادری برقرار كرد.

ما مسلمانان بر آن عقیده‎ایم كه قرآن، نور و رحمت و هدایت به سوی خیر و سعادت است و كافی‌تر و جامع‎تر از آن دستوری برای بشر نیامده و نخواهد آمد و جامعه انسانی با وجود احكام قرآن و مكتب اسلام به هیچ نظام و قانون دیگری احتیاج ندارد.

در سال دهم بعثت سه سال قبل از هجرت، در روز دهم ماه مبارك رمضان، اُمُّ المؤمنین خدیجه، بانوی مؤمنه و فداكار ـ پس از سپری شدن شصت و پنج سال از عمر پر بركتش درگذشت⁽¹⁾ و رسول خدا او را به دست خویش، در حجون مكّه مكرّمه دفن كرد، و حزن و اندوه آن حضرت، در مصیبت او به حدّی زیاد شد كه آن سال را «عامُ الْحُزْن» نام نهاد.

بی‎تردید كسانی كه می‎

یکی از اتّفاقات تاریخی که در ماه مبارک رمضان به وقوع پیوست، وفات حضرت ابوطالب است. بنا به قول شیخ مفید قدّس سرّه، در هفتم ماه رمضان سال دهم بعثت، سه سال قبل از هجرت، ابوطالب یگانه حامی و کفیل پیامبر صلّی الله علیه و آله وسلّم وفات نمود.

بسم الله الرحمن الرحیم
یكی از وظایف و برنامه هایی كه روزه ‎داران در ماه رمضان اجرا می‎نمایند، دعا و مناجات و طلب حوایج از خداوند قاضی‌الحاجات است.

بشر دنیای مادّی، انسان عصر فضا، جهان سركش و رها شده از التزامات اخلاقی، جوامع ماشینی و اجتماعات سرمایه‎داری كه شب و روز از كار و كوشش برای یك زندگی پر از حرارت مادّی آرام نمی‎گیرند؛ جوامعی كه در آن رشته‎های محكم و استوار فضیلت، پاكدامنی و عفاف یكی پس از دیگری گسسته می‎شود، هر روز ناراحتی‎های روحی و فكری و بی‎اعتمادی تازه‎ای بر سرشان سایه می‎افكند.