نمایه واژه‎ها

احوط: مطابق با احتیاط.

استطاعت: توانایی انجام فریضه حج ازنظر بدن، مال و راه.

تجافی: نیم‌خیز نشستن، نیم‌خیز نشستن مأمومی كه به ركعت اول نماز جماعت نرسیده، در حال تشهد خواندن امام.

تخلّی: خالی‌كردن، به بیت‎الخلاء رفتن، بول و غایط كردن.

تمكّن: توانایی مالی.

حَرَج: مشقّت، سختی.

احكام آب‌ها

«آب» اقسام مختلفی دارد كه شناخت آنها ما را برای بهتر یادگرفتن مسائل مربوط به آن، كمك می‎كند.

مسأله34. آب یا «مضاف» است یا «مطلق».

آب مضاف: آبی است كه آن را از چیزی گرفته باشند (مانند آب سیب و هندوانه) و یا با چیزی مخلوط شده باشد، به‌قدری كه به آن، آب گفته نشود؛ مانند شربت.

مطهِّرات (پاك‌كننده‎ها)

مسأله33. مطهّرات، چیزی را که نجس شده پاك می‎كنند. عمده پاك‌كننده‎ها عبارت‌اند از:

1. آب

2. زمین

3. آفتاب

4. اسلام

5. برطرف‌شدن عین نجاست (به شرحی كه خواهد آمد)

چیز پاك چگونه نجس می‎شود؟

مسأله30. اگر چیز پاكی به چیز نجسی برخورد كند و یكی از آن دو به‌گونه‎ای تر باشد كه رطوبتش به دیگری برسد، چیز پاك نجس می‎شود.

مسأله31. اگر انسان نداند چیز پاكی نجس شده یا نه؟ پاك است. جستجو و وارسی هم لازم نیست، هرچند بتواند نجس‌بودن یا پاك‌بودن آن را بفهمد.

مسأله32. خوردن و آشامیدن چیز نجس حرام است.

احكام خون

مسأله26. خون انسان و هر حیوانی كه خون جهنده دارد؛ مانند مرغ و گوسفند، نجس است.

مسأله27. حیوانی كه خون جهنده ندارد؛ مانند ماهی و پشه، خونش پاك است.

احكام مردار

مسأله18. به حیوانی كه به دستور اسلام كشته نشود، «مُردار» گویند.^[1]

مسأله19. حیوان‎ها دو دسته‎اند: برخی خون جهنده دارند؛ یعنی اگر رگ آنها بریده شود، خون با فشار از آن بیرون می‎آید و برخی دیگر خون جهنده ندارند؛ یعنی اگر رگ آنها بریده شود، خون با فشار بیرون نمی‎آید.

طهارت

طهارت و پاكی بدن و محیط زندگی، در اسلام دارای اهمّیت بسیاری است. انسان باید از خوردن و آشامیدن چیزهای نجس دوری كرده و بدن و لباسش برای «نماز»، كه بهترین شیوه پرستش پروردگار عالم است، پاك باشد و بهتر است تمیزترین لباس را بپوشد. بنابراین شناختن چیزهای نجس و آموختن شیوه پاك‌كردن آنها نیز لازم است.

چگونه انسان بالغ می‎شود؟

نشانه‎های بلوغ سه تاست:

1ـ بیرون آمدن منی^[1] از انسان.

2ـ روییدن موی خشن، بر عانه.^[2]

فرق بین احتیاط مستحب و احتیاط واجب

مسأله11. «احتیاط مستحب» همیشه همراه با فتوا است، و مقلّد می‎تواند به فتوا، یا به احتیاط، به دلخواه خود، عمل نماید. مانند این مسأله:

«ظرف نجس را اگر یك‌مرتبه در آب كر بشویند پاك می‎شود، گرچه احتیاط آن است كه سه‌مرتبه بشویند».