ج. اگر شنونده میداند که گوینده شوخی میکند حرام نیست، ولی اگر طرف مطلب را جدّی تلقی میکند جایز نیست. معذلک در روایت است که « لاٰ یَجِدُ عَبْدٌ طعمَ الْاِیمٰانِ حَتّٰی یَتْرُکَ الْکِذْبَ هَزْلَهُ و جَدَّهُ »[1]
