15ـ حضرت قائم آل محمّد از فرزندان حسین‌(علیه‌السلام)  است

حذیفه از پیغمبر‌(ص)  روایت كرده كه فرمود:

14ـ اوّلین كسی كه وارد بهشت می‎شود

حاكم و ابن‌سعد از علی‌(علیه‌السلام)  روایت كرده‎اند كه پیغمبر‌(ص)  به او فرمود:

13ـ یاری حسین‌(علیه‌السلام)  از واجبات است

این مادّه از بسیاری از احادیثی كه پیش از این آورده شد، و بعد از این نیز مرقوم خواهد شد استفاده می‎شود، و اگر سران مسلمانان كه حكومت یزید را شرعی نمی‎دانستند، مانند

ابن‌زبیر و ابن‌عمر و دیگران، حسین‌(علیه‌السلام)  را یاری كرده بودند تاریخ اسلام غیر از این بود كه اكنون هست و اعتراض بزرگی كه بر آن مردم وارد است، همین است.

12ـ حسین‌(علیه‌السلام)  با پیغمبر‌(ص)  در یک مكان

احمد طبرانی[1] و ابن‌اثیر[2] از علی‌(علیه‌السلام) ، و حاكم در مستدرک از ابوسعید روایت كرده‎اند كه پیغمبر‌(ص)  به فاطمه(علیها‌السلام) فرمود:

11ـ درجه وسیله

ابن‌مردویه از امیرالمؤمنین علی‌(علیه‌السلام)  روایت كرده كه پیغمبر‌(ص)  فرمود:

10ـ دوستان حسین‌(علیه‌السلام)  اهل بهشتند

در سیرة ملا[1] و غیر آن، از ابن‌عبّاس حدیثی طولانی از پیغمبر‌(ص)  در فضایل حسنین(علیهما‌السلام) روایت شده كه در پایان آن می‎فرماید: «خدایا تو می‌دانی كه حسن و حسین و عمو و عمّه ایشان در بهشتند، هركس آنها را دوست دارد در بهشت است، و هركس آنها را دشمن بدارد در آتش است».

9ـ نظر نمودن به آقای جوانان اهل بهشت

ابن‌حبّان، ابویعلی، ابن‌عساكر، ابن‌سعید، محب‌الدین طبری، شبلنجی، و صبّان از جابر انصاری روایت كرده‎اند كه گفت:

سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ ‎_ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ _ یَقُولُ: «مَنْ أَحَبَّ (أَوْ وَمَنْ سَرَّهُ) أَنْ یَنْظُرَ إِلَی سَیِّدِ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَنْظُرْ إِلَی هَذَا».

و به این لفظ هم از جابر روایت شده كه، فرمود:

8ـ فضیلت دوستی حسین‌(علیه‌السلام)  و نكوهش دشمنی با آن حضرت

ابن‌ماجه، ابن‌حجرعسقلانی، دیلمی، مناوی، احمد، حاكم، سیوطی، ابن‌حجر هیتمی و هارون‌الرّشید از پدرانش از ابن‌عبّاس، و محب‌الدین طبری، ابوسعید، ابن‌حرب طائی، سلفی، ابوطاهر بالسی، ابن‌سری و ابن‌جوزی از پیغمبر اكرم‌(ص)  روایت كرده‎اند كه فرمود:

7ـ دوستی حسین‌(علیه‌السلام)  واجب است

احادیث در وجوب دوستی و مودّت حسین‌(علیه‌السلام)  متواتر است.

ازجمله ابن‌‌حجر عسقلانی و ابوحاتم و محبّ طبری در حدیثی از عبدالله بن عمر روایت كرده‎اند كه پیغمبر‌(ص)  فرمود:

«مَنْ أَحَبَّنِی فَلْیُحِبَّ هَذَیْنِ»؛

«هركس مرا دوست دارد باید این دو را (نیز) دوست بدارد».

6ـ پیغمبر‌(ص)  حسین‌(علیه‌السلام)  را به دوش می‎گرفت

در این موضوع هم روایات بسیار است و جمعی از اهل‌سنّت مانند ابن‌حجر عسقلانی از ابوهریره و عبدالله و بغوی از شدّاد بن هاد و ابی‌نعیم در حلیةالاولیاء از ابن‌مسعود و ابی‌حاتم از عبدالله و جابر و ابن‌ابی‌فراء از انس؛ این نوازش و اظهار محبّت پیغمبر‌(ص)  را به حسن و حسین(علیهما‌السلام) روایت كرده‎اند.^[1]