شنبه: 1403/02/1

7ـ تواضع و فروتنی امام‌حسین‌(علیه‌السلام)

هرچه معرفت و خداشناسی و توحید، و علم و حكمت انسان بیشتر شود، تواضع و فروتنی او زیادتر می‎شود. تكبّر بشر ناشی از جهل و نادانی، و غفلت و خودپسندی است. در آیات كریمه و احادیث از تكبر به‌شدّت مذّمت و از تواضع مدح و ستایش شده است.

فارسی
يكشنبه / 31 خرداد / 1394

6ـ زهد امام‌حسین‌(علیه‌السلام)

بهترین نشانه زهد كامل و خوار شمردن دنیا همان فداكاری و گذشت آن حضرت از جان خود و جوانان و برادران و اصحاب و یاران، و تن دادن به آن‌همه مصیبت و بلا بود.

 

فارسی

5ـ عدالت‌خواهی امام‌حسین‌(علیه‌السلام)

خاندان علی‌(علیه‌السلام)  به عدالت و حمایت از مظلوم همانندی در عالم ندارند. حكومتشان حكومت حقّ و عدالت و سیره و رفتارشان دادگری و دادخواهی برای مظلومین بود. اگر می‎شنیدند به كسی ستمی شده ناراحت می‎شدند و تا برای او دادخواهی نمی‎كردند آسوده نمی‎گشتند.

حكایاتی كه از عدل علی‌(علیه‌السلام)  در كتاب‌های تاریخ است نشان می‎دهد كه او دلباخته حقّ و فانی در عدالت بود. او به فرزندانش وصیت كرد:

فارسی

4ـ ادب و عاطفه امام‌حسین‌(علیه‌السلام)

حسین‌(علیه‌السلام)  در آداب اجتماعی و حسن معاشرت با دور و نزدیك بلندپایه و بی‎نظیر بود. عفو و گذشت از خصال آن حضرت بود.

جمال‌الدین محمد زرندی حنفی مدنی روایت كرده از علی بن حسین زین‌العابدین از پدرش حسین‌(علیهما‌السلام) که گفت: شنیدم می‎فرمود: اگر مردی به من دشنام دهد در این گوش و به گوش راستش اشاره فرمود و عذر بیاورد در گوش دیگرم عذر او را می‎پذیرم برای اینكه امیرالمؤمنین‌(علیه‌السلام)  حدیث كرد مرا كه شنید، جدّم پیغمبر‌(ص)  فرمود:

فارسی

3ـ سخاوت امام‌حسین‌(علیه‌السلام)

جود و بخشش این خاندان ضرب‌المثل است. یكی از فضایل علی‌(علیه‌السلام)  كه موجب شد آیاتی از قرآن در شأنش نازل شود، انفاق و صدقات آن حضرت در راه خدا بود.

علی و اهل‌بیتش در این صفت، شهره آفاق شدند و تنها دِرهم، و قرص نانی را كه داشتند به فقرا می‎دادند و دیگران را بر خود مقدم می‎داشتند و ایثار می‎نمودند. ای بسا كه خودشان گرسنه و برهنه به سر بردند و غذا و جامه خود را در راه خدا بخشیدند.

فارسی

2ـ عبادت امام‌حسین‌(علیه‌السلام)

ابن‌عبدالبر و ابن‌اثیر از مصعب زبیری روایت كرده‎اند كه گفت:

كَانَ الْحُسَیْنُ فَاضِلاً دَیِّناً كَثِیرَ الصَّلَاةِ وَالصَّوْمِ وَالْحَجِّ؛[1]

حسین بافضیلت و دین‌دار بود و بسیار نماز و روزه و حج به‌جا می‌آورد.

عبدالله بن زبیر در وصف عبادت او گفت:

 

فارسی

1ـ علم امام‌حسین‌(علیه‌السلام)

تاریخ زندگانی پیغمبر اعظم و ائمه طاهرین(علیهم‌السلام) بر آن دلالت دارد که علم و دانش این بزرگواران موهبت الهی بوده است. پیغمبر‌(ص)  رنج دبستان ندید و تعلیم از معلم و استادی نگرفت و به‌واسطة علم الهی مصدر این‌همه علوم عالیه و معارف حقیقیّه و شرایع محكمه گردید.

 

فارسی

مكارم اخلاق سیّدالشهدا‌(علیه‌السلام)

گرچه فداكاری بی‌مانند، استقامت، حق‌پرستی، توكل، قدرت اراده، چشم‌پوشی از مظاهر و جلوه‌های فریبنده دنیا و قطع علائق در واقعه جانسوز كربلا به‌قدری از وجود حسین‌(علیه‌السلام)  تجلّی كرده، و دل‌ها را مجذوب او نموده كه به عظمت‎های دیگر آن حضرت كمتر توجّه می‎شود.

فارسی

شخصیت اخلاقی امام‌حسین‌(علیه‌السلام)

مسلّم است كه ارزش واقعی انسان‌ها به علم و كمالات و فضایل و صفات اخلاقی است.

افراد بشر هرچند از جهت جسم و ظاهر و لباس و مكان و مال و مقام و این‌گونه عوارض باهم تفاوت‌هایی دارند ولی این تفاوت‌ها سبب امتیاز آنها بر یكدیگر نیست. آن چیزی كه سبب امتیاز حقیقی است علم و فضیلت و اخلاق و رفتار نیك است.

فارسی

صفحه‌ها

اشتراک در RSS - آیت الله العظمی حاج شیخ لطف الله صافی گلپایگانی