سه شنبه: 1402/12/29

59. دوستدار علی(ع) دوستدار رسول خدا(ص) است

عَنْ سَلْمَان الْفَارِسِیّ: قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):

«یَا عَلِیُّ، مُـحِبُّكَ مُـحِبِّی، وَمُبْغِضُكَ مُبْغِضِی».[1]

سلمان فارسی نقل كرده كه رسول خدا(ص) فرمود:

«ای علی! محبّ تو دوستدار من است و دشمن تو دشمن من خواهد بود».

 

فارسی
يكشنبه / 29 مرداد / 1396

58. امارت امیرمؤمنان(ع)

عَنْ بُرَیْدَة: قَالَ:

أَمَرَنَا رَسُولُ اللهِ ـ صَلَّی‌الله ‌عَلَیْهِ ‌وَ آلِهِ ـ أَنْ نُسَلِّمَ عَلَی عَلِیٍّ ـ عَلَیْهِ ‌السَّلامُ ـ بـِ «إِمْرَةِ الْـمُؤْمِنِینَ».[1]

از بریده نقل است كه گفت:

«پیامبر اكرم(ص) به ما امر كرد به علی(ع) به‌عنوان فرماندة اهل ایمان و امیرمؤمنان سلام كنیم».

 

 

[1]. ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج42، ص303.

فارسی

 

57. مواسات علی(ع)

لَـمَّا قَتَلَ عَلِیٌّ عَلَیْهِ ‌السَّلامُ یَوْمَ اُحُدٍ أَصْحَابَ الْأَلْوِیَةِ، قَالَ جَبْرِئیلُ:
«یَا رَسُولَ اللهِ! إِنَّ‌ هَذِهِ لَـهِیَ الْـمُوَاسَاةُ».
فَقَالَ النَّبِیُّ صَلَّی الله ‌عَلَیْهِ ‌وَآلِهِ: «إِنَّهُ مِنِّی وَأَنَا مِنْهُ».
قَالَ جِبْرَئِیلُ: «وَأَنَا مِنْكُمَا یَا رَسُولَ اللهِ!».[1]

هنگامی كه علی در جنگ احد پرچم‌داران سپاه كفر را به قتل رساند، جبرئیل(ع) به رسول خدا(ص)  چنین گفت:

«حقاً این است معنای مواسات».

رسول خدا(ص) فرمود: «آخر او از من است و من از اویم».

فارسی

 

56. اسلام و ایمان علی(ع)

عَنْ عُمَر بْنِ الْـخَطَّاب: قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):

«یَا عَلِیُّ، أَنْتَ أَوَّلُ الْـمُسْلِمِینَ إِسْلَاماً، وَأَنْتَ أَوَّلُ الْـمُؤْمِنِینَ».[1]

از عمر بن خطاب روایت است كه رسول خدا(ص) فرمود:

«ای علی! تو اوّلین فردی كه اسلام را پذیرفتی و تو نخستین فرد از مؤمنان می‌باشی».

 

[1]. دیلمی، فردوس‌الاخبار، ج5، ص406؛ ابن‌عساکر، تاریخ ‌مدینة دمشق، ج42، ص167؛ ابن‌مردویه ‌اصفهانی، مناقب، ص50.

فارسی

 

55. حدیث جواز

عَنْ عَلِیٍّ(ع): قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):

«إِذَا جَمَعَ اللهُ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَنَصَبَ الصّـِرَاطَ عَلَی جِسْرِ جَهَنَّمَ، مَا جَازَهَا أَحَدٌ حَتَّی كَانَ مَعَهُ بَرَاءَةٌ بِوَلَایَةِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ».[1]

از علی(ع) نقل است كه رسول خدا(ص) فرمود:

«چون خداوند، اولین و آخرین را در روز رستاخیز جمع آورد و صراط را بر روی پل دوزخ، نصب

 

فارسی

54.افضل امامان(ع)

عَنْ أَنَس بْنِ مَالِكٍ: قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):

«هَبَطَ عَلَیَّ الْـمَلِكَانِ لَـمْ یَهْبِطَا مُنْذُ كَانَتِ الْأَرْضُ، فَبَشَّرَانِی أَنَّ الْـحَسَنَ وَالْـحُسَیْنَ سَیِّدَا أَهْلِ الْـجَنَّةِ. فَقُلْتُ: أَبُوهُمَا خَیْرٌ مِنْهُمَا».[1]

انس بن مالك نقل كرده كه رسول خدا(ص) فرمود:

«دو ملك بر من نازل شدند كه از آغاز آفرینش زمین تا آن زمان، فرود نیامده بودند. آن دو به من بشارت دادند كه حسن و حسین سَرور و آقای بهشتیان‌اند. من افزودم: پدرشان از آن دو، بهتر است».

 

 

فارسی

53. نظر به ماه رخسار علی(ع) عبادت است

عَنْ عَائِشَةَ وَأَبی‌بَكْرٍ وَعُمَر وَعُثْمَان وَابْنِ مَسْعوُدٍ وَثَوْبَانَ وَأَبِی ‌ذَر وَجَابِر وَأَنَس وَ مَعَاذِ بنِ جَبَل وَعِمْرَانَ بْنِ الْحَصِینَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):
«اَلنَّظَرُ إلَی وَجْهِ عَلِیٍّ عِبَادَةٌ».[1]

 

از عایشه و ابوبكر و عمر و عثمان و ابن‌مسعود و ثوبان و أبو‌ذر و جابر و انس و عمران بن حصین روایت شده كه رسول خدا(ص) فرمود:

«نگاه ‌كردن به سیمای علی، عبادت است».

 

فارسی

52.علی(ع) همانند سورة اخلاص است

عَنْ حُذَیْفَة: قَالَ رَسوُلُ اللهِ(ص):

«مَثَلُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ فِی النَّاسِ مَثَلُ «قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ» فِی القُرآنِ».[1]

از حذیفه نقل شده كه رسول اكرم(ص) فرمود:

«مَثَل علی بن ابی‌طالب در میان مردم مَثَل «قل هو الله احد» در قرآن است».

فارسی

 

51. نام علی(ع) بر سَردَرِ بهشت

عَنْ جَابِر بْنِ عَبْدِ اللهِ: قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):

«مَكْتُوبٌ عَلَی بَابِ الْـجَنَّةِ [لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ]، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ، عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ أَخُو رَسُولِ اللهِ قَبْلَ أَنْ یَـخْلُقَ [اللهُ] السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِأَلْفَیْ عَامٍ».[1]

از جابر بن عبدالله روایت است كه رسول خدا(ص) فرمود:

«بر سَردَرِ بهشت نوشته شد: [خدایی جز الله نیست] محمد فرستادة خداست، و علی برادر فرستادة خداست پیش از دوهزار سال از آنكه خداوند آسمان و زمین را بیافریند».

 

فارسی

50. سزای توهین به علی(ع)

عَنْ ابْنِ عَبَّاس: قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):

«مَنْ سَبَّ عَلِیّاً فَقَدْ سَبَّنِی، وَمَنْ سَبَّنِی فَقَدْ سَبَّ اللهَ، وَمَنْ سَبَّ اللهَ أَدْخَلَهُ اللهُ نارَ جَهَنَّمَ وَلَهُ عَذَابٌ مُقِیمٌ».[1]

 

از ابن‌عباس روایت است كه رسول خدا(ص) فرمود:

«كسی كه به علی دشنام دهد، به من دشنام داده است و كسی كه به من دشنام دهد، درحقیقت به خدا دشنام داده است و هركس به خدا ناسزا گوید خداوند او را در آتش دوزخ می‌افكند و هماره دچار عذاب خواهد بود».

 

فارسی

صفحه‌ها

اشتراک در RSS - حضرت آیة الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله الوارف)