|
اَبَر دوش پیغمبرِ پاك رای |
|
خدا دست سود و خداوند پای |
برای انداختن چند بت بزرگ از فراز دیوار كعبه، به فرمان پیامبر(ص) امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) پا بر كتف پیامبر(ص) گذارد و بت‌ها را به زیر افكند و این‌گونه، پیامبر(ص) را در این عمل شكوهمند و افتخارآمیز، یاری داد.
و این است آن فضیلتی که شعرای عرب و عجم آن را به نظم درآورده و نغزترین اشعار را در مورد آن حضرت سروده‌اند، ازجمله این اشعار است:
|
قیلَ لی قُلْ لِعَلِی مَدْحاً |
|
حُبُّهُ یُخْمِدُ ناراً مؤْصَدَةً |
«به من گفتند كه در مدح علی(علیه‌السلام) شعری بگو؛ زیرا كه محبّت علی، آتش برافروخته را خاموش می‌كند. گفتم: آیا مدح كسی را گویم كه صاحب عقل از زیادی فضلش بر پرستش او رسیده و پیامبر برگزیده به ما گفت كه: در شب معراج وقتی به آسمان رفتم، خداوند بر پشت من دستی گذاشت كه در نتیجه آن،
قلب من سرد شد، و علی(علیه‌السلام) دو پایش را در همان مكان گذاشت كه خداوند دستش را در همان جا گذارده بود».