تسلّط علمای شیعه به ادبیات عرب
س. بسیاری از علمای شیعه به خصوص در ایران، زبان عربی بلد نیستند. پس چگونه احکام را از کتاب خدا و سنّت پیامبر استنباط میکنند؟
ج. انسان نمیداند به این نادانان که آنها را اگر اجهلالنّاس بگوییم باز هم کم گفتهایم چه بگوییم؟
علما و فقهای شیعه از عصر اول تا امروز؛ دارای دقیقترین آرا و نظریات و محکمترین فتاوا میباشند و هرگز آنان از سایر علما کم نیاوردهاند بلکه نظراتشان محکمتر و مستدل بوده و هست و بین آنها بعضی عربزبان و بعضی عجم بودهاند.
اینها هستند كه کتابها و تألیفاتشان در فقه در معرض مطالعه و اظهارنظر فقهای شیعه و سنّی است. به زبان عربی اگر سخن نمیگویند، تسلّط آنها بر دقایق این عبارات و تفسیر و شرح روایات و آیات، شگفتانگیز است.
این سؤال عامیانه را هیچیک از علمای اهلسنّت نکردهاند ولی از سلفیهای بیسواد که حرمین را مرکز جهالت نمودهاند و در اساس نظراتشان، با همه مظاهر علم و صنعت فعلی مخالفند و با حربه تکفیر، مسلمانان و معتقدترین اشخاص به توحید و داناترین مردم به معانی توحید را تکفیر میکنند و اگر کسی معتقد نباشد که آفتاب به دور زمین گردش میکند او را کافر میگویند؛[1] از کسانی که برای خدا دست، پا، چشم و اعضا معتقدند و نه قرآن میفهمند و نه سنّت، حدیث و روایت، بیش از این انتظار نیست!
[1]. عبدالكریم بن صالح حمید در كتاب هدایةالحیران فی مسألةالدوران، ص12 – 13، این فتوا را از گوینده نقل و از آن دفاع میكند.