بسم الله الرحمن الرحیم
أَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَالصَّلَاةُ عَلَی سَیِّدِنَا وَنَبِیِّنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَعَلَی آلِهِ الطَّاهِرِینَ.
«ای كسانی كه ایمان آوردهاید، روزه بر شما مقرّر شده است؛ همانگونه كه بر كسانیكه پیش از شما[بودند] مقرّر شده بود، باشد كه پرهیزكاری كنید. [روزه در] روزهای معدودی [بر شما مقرّر شده است]. [ولی] هركس از شما بیمار یا در سفر باشد، [به همان شماره] تعدادی از روزهای دیگر [را روزه بدارد]، و بر كسانی كه[روزه] طاقتفرساست، كفّارهای است كه
خوراكدادن به بینوایی است. و هركس به میل خود، بیشتر نیكی كند، پس آن برای او بهتر است، و اگر بدانید، روزهگرفتن برای شما بهتر است».
«ماه رمضان [همان ماه] است كه در آن، قرآن فرو فرستاده شده است، [كتابی] كه مردم را راهبر، و [متضمّن] دلایل آشكار هدایت، و[میزان] تشخیص حقّ از باطل است. پس هركس از شما این ماه را درك كند باید آن را روزه بدارد، و كسی كه بیمار یا در سفر است [باید به شماره آن]، تعدادی از روزهای دیگر [را روزه بدارد]. خدا برای شما آسانی میخواهد و برای شما دشواری نمیخواهد؛ تا شماره [مقرّر] را تكمیل كنید و خدا را به پاس آنكه رهنمونتان كرده است به بزرگی بستایید، و باشد كه شكرگزاری كنید».
«خدایا بر محمّد و آل او درود فرست؛ و شناختن فضیلت این ماه و بزرگداشتن حرمت آن و خودداری از آنچه در آن حرام كردهای را به ما الهام فرما و ما را بر روزة آن بهوسیلة نگاهداشتن اعضا از معاصی و بهكاربردن آنها به چیزی كه تو را راضی میسازد؛ یاری كن تا آنكه با گوشهایمان [صدا و سخن] لَغْوی را نشنویم؛ و با دیدگانمان بهسوی اعمال لهوی شتاب نكنیم و دستهای خود را بهسوی حرام دراز نكنیم و با قدمهایمان بهسوی كاری كه ممنوع شده، نرویم و شكمهایمان غیر از آنچه که تو حلال كردهای نگاه ندارد و زبانهای ما جز به آنچه که تو حدیث كردهای، گویا نشود و رنجی متحمّل نشویم؛
مگر در آنچه که ما را به ثواب نزدیك میكند و جز آنچه را که از عقاب تو نگاه میدارد دست نزنیم. سپس تمام این اعمال را از ریاكاری ریاكاران، و سمعة سمعهكنندگان، خالص ساز كه احدی را در آن شریك تو قرار ندهیم و غیر از تو در آن مرادی را طلب ننماییم».
«خدایا! همانا كه ماه رمضان آمد و بهدرستیكه روزهاش را بر ما فرض كردی و در آن قرآن را ـ که راهنمایی برای هدایت مردم و حجّتهای روشنی از هدایت و فرقگذاری بین حقّ و باطل است ـ نازل كردی. بارالها! ما را بر روزة آن یاری كن؛ خدایا! آن را از ما بپذیر و ما را در آن ماه سالم بدار و آن را از ما به آسانی و گذشت و عافیت، خودت تحویل بگیر. بهدرستیكه تو بر هر كاری توانایی. ای رحمكنندهترین رحمكنندگان!».
[1]. بقره، 183 ـ 184.
[2]. بقره، 185.
[3]. قسمتی از دعای چهلوچهارم صحیفه سجّادیّه است كه سزاوار است هنگام ورود ماه مبارك رمضان مسلمانان با تأمّل تمام آن دعای عالیمضمون را خوانده و خود را برای استفاده از فیوض این ماه شریف آماده سازند. صحیفه سجادیه، ص 213 ـ 214.
[4]. ابنطاووس، اقبالالاعمال، ج1، ص65؛ فیض کاشانی، الوافی، ج11، ص397 (باب 62)؛ مجلسی، بحارالانوار، ج94، ص354.