«شیخ دارای چنان مقامی در علم است كه اگر اشتغالات علمی او را در مسائل علوم اسلامی اندازه‌گیری كنیم سهم این مسأله در اشغال وقت او مثلاً چند دقیقه بیشتر نمی‌شود، و باوجود این‌همه تحقیقات و افادات در علوم متنوع، هزارها مسأله از ایشان به یادگار مانده و امروز برای ما مورد استفاده است».
این احترام ایشان از علما نه فقط از قدمای اصحاب و امثال شیخ طوسی، مفید، محقق و علامه بود، بلكه نسبت به معاصرین همین روش را داشت، و مقام علمی آنها را می‌ستود، و در مقام نقل اقوال آنها و ردّ بر آنها مواظب بود كه در ذهن شنونده از قدر و منزلت آنها چیزی كاسته نشود، و كلمه‌ای كه موهم تحقیر باشد بر زبانش جاری نمی‌شد.