ازجمله جهاتی كه بررسی میفرمودند و گاه درباره آن توضیحاتی میدادند - كه رسیدن به آنها برای آنان كه اهل تتبع كامل هستند نیز كمتر فراهم میشد- جهات مربوط به اسناد، رجال اسانید، طبقات، خصوصیات و صفات روات و شخصیت و كیفیت تلمّذ و عقاید فقهی و اصولی آنان بود. در این جهت، نه تنها احاطه بر رجال اسانید شیعه داشتند، بلكه در رجال عامه نیز، متبحر و صاحبنظر بودند.
بدیهی است با این احاطه جامع، بسا بعضی احادیث را كه مرسل معرفی شده بود، مسند معرفی میكردند و یا بهعكس، حدیثی را كه مسند گمان شده بود، مرسل معرفی میكردند.