روزی در محضرشان سخن از كتاب «دیات ظریف ابن ناصح» در میان آمد. ایشان به‌صورت سؤال فرمودند: باید دید كه چطور شده است این
كتاب به‌نام ظریف بن ناصح مشهور شده است. من به دنبال بررسی این مطلب رفتم. با فحصی در كتب شیعه و اهل‌سنت، به این نتیجه رسیدم كه این همان كتاب «دیات امیرالمؤمنین×» است كه بخشنامه كرده‌اند.
بعد این كتاب مورد تأیید امامان^ قرار گرفته است. این نوشته را كه تفصیل موضوع بود خدمت ایشان بردم. در آن نوشته، با احترام آورده بودم:
تعجب است كه مؤلف تأسیس الشیعه با این عظمت، فقط به این كتاب اشاره كرده است!
آیت‌الله العظمی بروجردی+ نوشته را خواندند و فرمودند:
چنین است كه بررسی كرده‌اید، ولی این مطلب را كه درباره آقا سیدحسن صدر، مؤلف تأسیس الشیعه، نوشته‌اید، درست نیست. سزاوار نیست كه آن‌همه زحمات آقای صدر نادیده گرفته شود.
من عرض كردم:
این مطلب را حذف می‌كنم.
البته بعداً، به مناسبتی كه به كتاب تأسیس‌الشیعه مراجعه كردم، به كلامی از ایشان برخوردم كه می‌توان از آن استفاده كرد كه آن مرحوم هم، این جهت را یافته و لذا باید گفت: الفضل للمتقدم.