شنبه: 1/ارد/1403 (السبت: 11/شوال/1445)

3. نحوه پیروزی امام زمان (عج) بر سلاح‌های ویرانگر

در موقع ظهور امام‌زمان (ع) به‌طوری‌كه از ترقّی كنونی بشر در صنعت و تكنیك، ملاحظه می‌شود، دنیا مجهّز به سلاح‌های بسیار مهیب و خطرناك خواهد بود. آن حضرت در برابر این سلاح‌های مخوف، چگونه مانند جدّش با شمشیر قیام خواهد كرد؟ و چگونه با سلاح‌های قدیم، مثل شمشیر و غیره با ارتش‌های دنیای آن روز جهاد می‌نماید؟ و آیا می‌شود تصوّر كرد كه كسی بتواند به‌وسیله شمشیر با بمب‌های هیدروژنی و امثال آن، جنگ و نبرد كند؟

اوّل: مقصود از خروج با شمشیر، مأموریت به جهاد و توسّل به اسلحه برای اعلای كلمه حقّ است.

بنابراین قیام با شمشیر، كنایه از قیام با اسلحه و پیكار و جهاد و تعیین نوع مأموریت آن حضرت است و اینكه آن حضرت، مأمور به مصالحه با كفّار نیست.

بدیهی است با هر اسلحه‌ای كه لازم باشد، آن حضرت و اصحابش با كفّار و ستمگران جهاد می‌نمایند و از هرگونه اسلحه‌ای كه در زمان ظهور آن حضرت متداول باشد، و به استعمال آن حاجت داشته باشند، استفاده می‌نمایند.

دوّم: از كجا معلوم كه در زمان ظهور آن حضـرت، این اسلحه‌های مهیب در اختیار بشر، باقی باشد؛ زیرا ممكن است‌ كه در اثر حوادث و آشوب‌ها و

 

 

انقلابات شدید و جنگ‌های خانمان‌سوز جهانی، كه پیش از ظهور آن حضرت واقع می‌شود دو ثلث بشر نابود شود و این اسلحه‌های جهنّمی معدوم گردد و شاید كسی باقی نماند كه بتواند از این اسلحه‌ها استفاده كند، یا آنها را تهیّه نماید و این احتمال هم كاملاً بجا و قابل توجّه است.

یكی از اموری كه در احادیث از آن خبر داده شده و اوضاع كنونی آن را ممكن‌الوقوع نشان می‌دهد، جنگ‌های جهان‌گیری است كه در اثر آن، بیشتر نقاط زمین از سكنه خالی می‌گردد و شهرها ویران می‌شود، و صدها میلیون بشر را رهسپار دیار عدم می‌سازد.

تا یك قرن پیش، وقوع چنین جنگ‌هایی بسیار بعید به نظر می‌رسید، زیرا با آن اسلحه‌های سابق و با نبودن وسایل ارتباط جمعی بین شهرها و كشورها، اگر جنگی واقع می‌شد، اوّلاً پیش از آنكه خبرش به كشورهای همسایه و یا دورتر برسد و دامنه جنگ گسترش یابد، آن جنگ به پایان می‌رسید، و ثانیاً در آن زمان‌ها، تعیین غالب از مغلوب، خاتمه‌یافتن جنگ، و تسلّط یكی از دو طرف یا از بین رفتن طرفین، متوقّف بر كشتارهای عمومی و استعمال بمب و غیره نبود.

امّا در عصر حاضر به‌طوری‌كه همه پیش‌بینی می‌نمایند با وسایل ارتباطی كه همه عالم را به‌منزله یك شهر و یك محلّه نموده؛ و با اسلحه‌ها و تجهیزاتی كه در دست زمامداران بی‌ایمان است و هیچ وسیله‎ای برای كنترل خشم و شهوت و جاه‌پرستی آنها نیست، اگر جنگ شروع شود، علاوه بر آنكه غالب از مغلوب تشخیص داده نمی‌شود و طرفین از بین می‌روند، اكثر ملل و سكنه كره زمین ممكن است در ظرف چند ساعت فانی و نابود شوند. پس اگر در

 

احادیث شریفه فرموده‌اند: «مهدی (ع) ظاهر نمی‌شود مگر آنكه ثلث مردم كشته شوند و ثلث آنها بمیرند و ثلث آنان باقی بمانند»[1] و فرموده‌اند: «این ظهور واقع نخواهد شد، تا وقتی دو ثلث مردم از بین بروند»[2] نباید تعجّب كرد، بلكه باید آن را نشانه علوم بی‌پایان حضرت رسول اكرم (ص) و ائمّه طاهرین علیهم‌السلام گاهی آنها از آینده و اطّلاعشان بر مغیّبات به اذن و تعلیم خدا دانست و از معجزات و كراماتشان به شمار آورد.

«فَهُمْ مَوْضِعُ سِرِّهِ وَلَجَأُ أَمْرِهِ وَعَیْبَةُ عِلْمِهِ، وَمَوْئِلُ حُكْمِهِ وَكُهُوفُ كُتُبِهِ، وَجِبالُ دینِهِ».[3]
«وَلَا یَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَهُمْ وَعَرَفُوهُ وَلَا یَدْخُلُ النَّارَ  إِلَّا مَنْ أَنْكَرَهُمْ وَأَنْكَرُوهُ».[4]

جَعَلَنَا اللهُ مِنْ مُحِبِّیهِمْ وَخُدَّامِ شِیعَتِهِمْ

 


[1] . ابن حماد، الفتن، ص206؛ ابن‌طاووس، الملاحم و الفتن، ص128؛ متقی هندی، البرهان، ص111 – 112، فصل 2، ح4؛ همو، کنزالعمال، ج14، ص587.
[2]. طوسی، الغیبه، ص399؛ مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص113، 207؛ رجوع شود به: منتخب‌الاثر، تألیف نگارنده، ج3، ص81 – 82.
[3]. نهج‌البلاغه، خطبه2 (ج1، ص29 – 30)؛ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج1، ص138؛ قمی، الاربعین، ص437؛ مجلسی، بحارالانوار، ج23، ص117؛ قندوزی، ینابیع‌الموده، ج3، ص449. «راز پیامبر بدان‌ها سپرده شده است، و هرکه آنان را پناه گیرد به حقّ راه برده است. مخزن علم پیامبرند و احکام شریعت او را بیانگر قرآن و سنّت نزد آنان در امان، چون کوه برافراشته».
[4]. نهج‌البلاغه، خطبه 152 (ج2، ص40 – 41)؛ صفار، بصائرالدرجات، ص516؛ عیاشی، ج2، ص18؛ آمدی، غررالحکم، ص276. «داخل بهشت نمی‌شود مگر کسی که آنها ]ائمّه علیهم‌السلام [را بشناسد و آنها او را بشناسند و داخل جهنّم نمی‌گردد مگر کسی که منکر ائمّه و ائمّه علیهم‌السلام منکر آنها باشند».
نويسنده: