میگویند: در یکی از جنگهایی که مسلمانان با کفار داشتند، پیرمرد محاسن سفیدی را دیدند که دست و پایش قطع شده بود و خون بر محاسنش جاری بود اما مشغول تلاوت این آیه قرآن بود:
اگر انسان چنین عقیده و ایمانی داشته باشد، و دشمن ببیند طرف او چنین اعتقادی دارد، معلوم است که عقبنشینی میکند.
بههرصورت، آمدن عزیزان به قم برای آموزشهای عقیدتی خیلی اهمیت دارد. برنامههای اعتقادی و اخلاقی سلاح حقیقی است، البته باید سلاحهای ظاهری را هم داشته باشیم و در اختیار مسلمانها باشد. الآن ببینید در جنگ هند و پاکستان، اینکه مسلمانان قدری مقاومت میکنند بهخاطر این است که میگویند آنچه شما دارید ما هم داریم، اگر نداشتند نمیتوانستند بگویند ما هستیم و حرفی بزنند. باید مسلمانها در این
جهات خود را نیرومند کنند ولی آن سلاح دینی و اخلاقی از اینها مهمتر است و وقتی اینها با هم توأم شود موفقیتهای بزرگ برای انسان فراهم میشود.
در گذشته نیروهای نظامی ما با مسائل اسلامی آشنا نبودند حتی اگر از بعضی از آنها سؤال میکردی نماز صبح چند رکعت است شاید نمیدانستند، لذا هیچ وقت نمیتوانستند در مقابل دشمنان مقاومت کنند.
امیدوارم همۀ مسئولین و همۀ کسانی که در این مملکت مصدر کاری هستند در این فکر باشند که اسلام را عزیز کنند و برای عزّت اسلام عمل کنند و احکام اسلام را نگاه دارند.