سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

کاش یکی از شهدا بودم

همه چیز نصیب هر‌کس نمی‌شود. الآن که تعداد شهدای استان قم را فرمودید که ٥٣٩٤ شهید من واقعاً پیش خود گفتم کاش من نود و پنج می‌بودم.

این مقام مقام بسیار بسیار بزرگی است و یگانه دلیل بر خلوص نیت و ایمان همین است که انسان آماده شود و در راه خدا جانش را فدا کند.

اگر فداکاری شهدا نبود خیلی مهالک برای این مملکت و اسلام پیش می‌آمد و راستی شهدا در آن مقطع زمانی یک رستاخیزی در دنیا برپا کردند که کم‌نظیر بود و نمی‌شود گفت. به صورتی از اسلام و دیانت و اهل‌بیت^ و احکام قرآن حمایت کردند که نمی‌شود تصور کرد که چگونه بود و خداوند چه شوق واشتیاقی در اینها ایجاد کرد جز اینکه دل‌های اینها در تصرف خداوند متعال قرار گرفته بود و اینها به این کیفیت با کمال اشتیاق به استقبال شهادت رفتند و البته به درجات عالیه نائل شدند که نمی‌شود تصور کنیم و همیشه هم این فرصت‌ها پیش نمی‌آید، اینها افرادی بودند که خدا می‌خواست به فیض شهادت برسند.

همان‌طوری که حضرت زینب÷ فرمود (البته شهدا کربلا در رأسند و اینها متأسی به آنها بودند) آنجا حضرت می‌فرماید:

«هَؤُلاءِ قَوْمٌ‏ كَتَبَ‏ اللهُ‏ عَلَیْهِمُ‏ الْقَتْلَ فَبَرَزُوا إِلى‏ مَضَاجِِِِعِهِمْ‏».[1]

گویا اینها هم همین‌طور بودند مردمانی بودند که خداوند شهادت را برای اینها مقرر کرده بود، برای دیگران نبود و الا آنها هم شهید می‌شدند.

 

این افتخاری است برای خودشان و خانواده‌هایشان و اولادشان که در راه خدا و حفظ دین و دفاع از اسلام و قرآن و احکام قرآن شهید داده باشند. این افتخار بزرگی است و اسباب سربلندی دنیا و آخرت است. قرآن می‌فرماید:

﴿إِنَّ اللّٰهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّٰهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیهِ حَقّاً فِی التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِیلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّٰهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِكُمُ الَّذِی بَایَعْتُمْ بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ﴾.[2]

این فوز عظیم و رستگاری بزرگ نصیب اینها شده چه افتخاری از این بالاتر و باعظمت‌تر.

 

[1]. مجلسی، بحار الانوار، ج ٤٥، ص ١١٥- 116. «اینها گروهی هستند که خدا کشته شدن (شهادت) را برای آنها نوشته و حتمی کرده بود. این است آنها به‌سوی خوابگاه‌ها و قبرهای خود بیرون رفتند.»

[2]. توبه، ١١١. «خداوند از مؤمنان جان‌ها و اموالشان را خریداری می‌کند که (در برابرش) بهشت برای آنان باشد (به این‌گونه) که در راه خدا پیکار می‌کنند، می‌کشند و کشته می‌شوند، این وعده حقی است بر او که در تورات و انجیل و قرآن ذكر فرموده و چه کسی از خدا به عهدش وفادارتر است. اکنون بشارت باد بر شما به داد و ستدی که با خدا کردید و این پیروزی بزرگی است».

نويسنده: 
کليد واژه: