سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

ازدواج، آیه الهی

قال الله تعالی:

﴿وَمِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَیهَا وَ جَعَلَ بَینَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ﴾[1]

قال رسول الله(ص):

«مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ أَحْرَزَ نِصْفَ‏ دِینِهِ‏، فَلْیَتَّقِ اللهَ فِی النِّصْفِ الْبَاقِی».[2]

در اسلام، مسأله تزویج بسیار مورد تشویق و ترغیب قرار گرفته است و در مقابل آنهایی که در این امر کوتاهی کرده باشند، مورد مذمّت واقع شده‌اند حتی در مقابل ثواب زیادی که برای عبادات کسانی که ازدواج کرده‌اند قرار داده شده، عبادت‌های افراد ازدواج نکرده کم‌ثواب شمرده شده است.

 

[1]. روم، ‌‌21. «و از نشانه‏هاى خدا این است که از جنس خودتان همسرانى براى شما آفرید تا در كنار آنان آرامش یابید و در میانتان مودّت و رحمت قرار داد. در این نشانه‏هایى است براى گروهى كه تفكّر مى‏كنند».‌

[2]. طوسی، الامالی، ص518؛ طبرسی، مکارم الاخلاق، ص 196؛ مجلسی، بحار الانوار، ج100، ص 219. «هركس ازدواج كند نصف دینش محرز شده است. پس باید تقوای الهی را در نصف دیگر پیش بگیرد».

نويسنده: