بسم الله الرحمن الرحیم
قال الإمام علی النقی الهادی علیهالسلام:
«لَولا مَن یَبقی بَعد غیبةِ قائِمنا عَلیه‌‌السلام مِن العُلَماء الدَّاعینَ إلیهِ وَ الدَّالِّین عَلیه وَ الذَّابِّین عَن دِینه ... لَما بَقِی أحدٌ إلّا ارتدّ عَن دینِ الله»
السلام علیکم و رحمة الله
با عرض ادب و احترام خدمت علماء اعلام و دانشوران و نخبگان، مخصوصاً دانشمندان و فضلای عزیز هند که در این اجتماع ارزشمند حضور دارند، و با تقدیر و تشکّر از برگزارکنندگان این همایش ولائی که معرّف هویّت حقیقی حوزه‌های علمی شیعی می‌باشد.
حضرت امام هادی علیه الصلاة و السلام می‌فرماید:
«اگر در عصر غیبت قائم ما علیهالسلام عالمی نباشد که به آن حضرت دعوت نماید و مردم را راهنمائی کند و از دین او دفاع نماید، مردم از دین خدا مرتد می‌گردند.»
یعنی: بقای دین و بقای مردم در خط اسلام، به واسطه وجود چنین علمایی است.
توصیفی برتر از این توصیف نیست؛ حفاظت از دین مبین، مبارزه با بِدَع و مبدعین، امر به معروف و نهی ازمنکر و حمایت از ضعفاء و مظلومین، اینها صفاتی است که هر عالم و فقیه و زعیم دینی باید به آن متجلّی باشد.
در دوران طولانی غیبت کبری حضرت بقیةالله الأعظم أرواح العالمین له الفداء که دشمنان تشیّع با نقشه‌های مختلف، درصدد اجرای اهداف شوم خود بوده و فرقه‌های ضالّه را تأسیس و ترویج نموده‌اند، تنها علمای مجاهد و آگاه هستند که مانند سدّی محکم ایستاده و با تألیف کتاب و نشر معارف نورانی اهل بیت علیهم‌السلام به هدایت و ارشاد مردم پرداخته و آنان را از انحراف و کج‌روی‌ها و ضلالت عقیده نجات داده اند؛ جزاهم الله عن الاسلام و أهله خیر الجزاء.
کشور بزرگ هند، سالیان سال مهد پرورش و حضور علمای بزرگ و دانشمندان نابغه و ولائی بوده است. حوزه‌های علمیه ای که در شهرهای بزرگ آن، مثل: لكهنو، حیدر آباد، فیض آباد، بنارس، دهلى، جانپور، الله آباد، بمبئى و كلكته وجود دارد، همه شاهد وجود علما و فضلای گرانقدری است که هر کدام، منشأ آثار خیر فراوانی شده اند.
از جمله خاندان‌های مهم این کشور، خاندان غفران مآب است که خلفاً عن سلف از علمای بزرگوار و ولایتمدار می‌باشد و شیعیان هند از آثار علمی و معنوی بیت علم و فقاهتِ غفران‌مآب استفاده و استفاضه می‌نماید.
یکی از عالمان مجاهد و بیدار این خاندان، مؤسس مدرس فقهی کلامی لکهنو هندوستان مرحوم علّامه سیّد دلدار علی غفران‌مآب أعلی‌الله مقامه می‌باشد. او که از نوادگان حضرت امام هادی علیهالسلام است، به حقّ، مصداقی برای روایت شریفه منقوله از جدّ بزرگوارش می‌باشد.
وی مردم را به دین خداوند و شریعت خاتم المرسلین صلی الله علیه و آله و معارف نورانی اهل البیت علیهم‌السلام دعوت نمود و در این راه، با بدعت‌ها و گمراهی‌ها مبارزه کرد و در ردّ فرقه‌های ضالّه کتاب‌ها نوشت و به واسطه همین فعالیت‌ها بود که شیعه بعد از او در هند تقویت شد و پیشرفت چشمگیری یافت.
شاگردانى از مدرسه او بیرون آمدند كه مانند مرحوم علّامه میر حامد حسین قدّس سرّه، صاحب موسوعه عظیم «عبقات الأنوار» همه از مفاخر عالم اسلام مىباشند و آثار و تألیفات ارزنده او و شاگردانش، در انواع علوم اسلامى، مورد استفاده اساتید و از مصادر تحقیق و پژوهش است.
آری، باید شیعیان هند که در ولایتمداری و حفظ هویّت و استقلال اسلامی زبانزد می‌باشند، با احیاء نام و نشر و ترویج آثار و مطالعه کتب آن بزرگواران، قدردان وجود آنها باشند.
خداوند متعال بر علوّ درجات آن عالم بزرگ و فرزندان و نسل او که همگان انوار درخشان و انوار تابان علم و عمل و جهاد و زعامت‌اند بیفزاید و ما را به انجام وظیفه که همان حفظ میراث گران‌بهای تشیّع و گنج‌های معنوی و علمی علما و فقها و ادای احترام به ساحت آن بزرگواران است هدایت نماید.
در پایان از برگزارکنندگان این همایش نورانی تقدیر و تشکّر نموده و امیدوارم این همایش‌ها که در تجلیل از علم و فقاهت است، مرضیّ حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار گیرد. و السلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته
لطف الله صافی
جمادی الثانیة 1440 هـ.ق