بسم الله الرحمن الرحیم
قالَ اللهُ تَعالى: «وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِی الزَّبورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْارْضَ یرِثُها عِبادِی الصّالِحُونَ»
مراسم شكوهمند تعظیم عید بزرگ نیمه شعبان، ولادت یگانه منجى عالم، موعود انبیا و اوصیاى صفى، صاحب زمان و كهف امان، حضرت بقیة الله ارواح العالمین له الفداء، براى عموم شیعیان و دوستان آن ولى یزدان، فرصتى بسیار مبارك و ارزنده است كه در آن ضمن كسب شرف مشاركت در تجلیل بزرگداشت این زاد روز عزیز و یوم الله مبارك و حضور در مجالس روحانى و اجتماعات ولایى، نورانى و برنامه هاى جشن و شادمانى، وضع ارتباط معنوى با آن حضرت و مرتبه مطابقت و موافقت اخلاق، اعمال، رفتار شخصى و اوضاع اجتماعى، فرهنگى، اقتصادى و سیاسى را با انتظاراتى كه آن برگزیده خداوند متعال از شیعیان و دوستان خود دارند بررسى نمایند.
سعادتمند، آن شخص و جامعه اى است كه در این محاسبه و در تحصیل رضایت خاطر انور آن حضرت موفّق باشد.
به این مناسبت حقیر براى كسب افتخار مشاركت در این جشنِ مربوط به امام منتظر، حضرت ولى عصر عجل الله تعالى فرجه الشریف، و توجه به حقایق و معانى انتظار ظهور، این چند كلمه را خدمت برادران و خواهران ایمانى تقدیم مىدارم.
امید است انوار معانى آن، كه از مشكات قرآن مجید و احادیث شریفه در لمعان است، بر نورانیت قلوب مؤمنین و مؤمنات بیفزاید.
عزیزان من، شمایید كه همه ساله به افتخار شركت در مراسم این جشن بزرگ نایل مى شوید و با چراغانی ها و تزیین بازار و خیابان و مساجد و حسینیه ها و تشكیل مجالس سخنرانى و بیان فضایل و مناقب و انشا و انشاد و سرودن و خواندن اشعار و قصاید و مدایح، ولایت و ارادت خود را به آن آستان فرشته پاسبان اظهار مى دارید و با ضیافت‌ها و اطعام و تبریكات بر نشاط روحى و ایمانى خود و دیگران مى افزایید و به شیعه بودن خود مى بالید و از طول مدّت هجران و درد فراق ناله مى زنید و اشك مى ریزید و آن حضرت را مى خوانید و یابن الحسن، یابن الحسن مى گویید.
بر همه شما درود و سلام و رحمت خدا باد! و این شور و شوق و شعور و این حال و این احساسات و این درك و آگاهى و سیر در ملكوت ولایت مبارك باد!
خداى را سپاسگزار و شاكر باشید كه دل هاى شما را سرشار از معرفت امام زمان علیه الصلوة و السّلام، نمود و از مرگ جاهلیت نجات بخشیده و به سر منزل حقیقت و ایمان و معرفت حجّت تامه بالغه دوران و كلمه كامله باقیه سبحان، هدایت فرموده است.
وظایفى را كه شما و هر مؤمن و مؤمنه منتظر ظهور و یوم الموعود دارد، نصب العین قرار دهید و همه همّ و همّت خود را در انجام این تكالیف صرف نمایید.
عصر غیبت، عصر امتحان و آزمایش، عصر تمحیص و تلخیص است. سعادتمندان و مؤمنانى كه در ایمان ثابت قدم مى باشند، و در این مكتب انسان ساز غیبت، خود را مىسازند، حوادث گوناگون و فشارها و سختى ها آنها را تكان نمى دهد و ایمانشان را متزلزل نمى سازد؛ مانند كوه در برابر بادهاى تند و شدید پایدار وبرقرارند و از افراد سست ایمان و ضعیف الاراده، جدا و ممتاز مى گردند.
هر چه تمسّك به دین و دیندارى دشوارتر شود و با انواع محرومیت هاى ظاهرى توأم گردد، ایمان و تعهّد آنها قوى تر مى گردد و صدق و راستى احادیثى كه در آنها از وقایع دوره غیبت، از شیوع بعضى معاصى و ملاهى و غنا و موسیقى، از وضع بعضى جوانان و بانوان، از اختلاط زن و مرد و امور دیگر خبر داده اند، بر ایشان روشن تر مى شود.
در آن شرایط كه بر حسب بعضى روایات، تا آنجا نگهدارى دین سخت و دشوار مى شود كه مانند نگهداشتن آتش در كف دست مى شود، یا چنان كه در حدیث دیگر است: «انَّ لِصاحِبِ هذَا الْامْرِ غَیبَةً الْمُتَمَسِّكُ فیها بِدینِهِ كَالْخارِطِ لِلْقِتادِ»
در این عصر غیبت، مردمان ثابت الایمان، ثواب كسانى را دارند كه در پیش روى رسول اعظم اسلام صلّىالله علیه و آله و سلّم، با شمشیر جهاد مى نمودند و به قدرى بلند پایه هستند كه پیغمبر اكرم صلّىالله علیه و آله و سلّم، ایشان را برادر خود خوانده و به دیدارشان بر حسب احادیث، اظهار اشتیاق فرموده است.
مؤمنان به غیبت و حزب الله، منتظران حقیقى ظهور و حكومت جهانى و اسلامند كه در احادیث شریفه فرموده اند: «اولئِكَ هُمُ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شیعَتُنا صِدْقاً وَ الدُّعاةُ الی دینِ اللهِ وَ جَهْراً اولئِكَ الَّذینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ ثُمَّ اولئِكَ حِزْبُ اللهِ الا انَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»
و بر حسب حدیث شریف «الْمُنْتَظِرُ لِامْرِنا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فی سَبیلِ اللهِ» مانند كسى هستند كه در راه خدا به خون خود غلتیده باشد.
اینها همه فضایل شما شیعیان، زنان و مردان منتظر و متعهد و ملتزم به احكام و وفادار به امام زمان علیهالسّلام، است. به هوش باشید و از این فضایل پاسدارى كنید.
حقوق بشر و انسان ها و مرد و زن همان است كه خداى بشر، خداى زن و مرد، معین فرموده است؛ غیر از آن همه ضلالت، گمراهى، فساد و تباهى و سیر به سوى زندگى حیوانى است.
هر زن و مرد و پیر و جوان كه هر كدام از احكام خدا را قبول نداشته باشد، یا چون مخالف فرهنگ بى بند و بار غرب است، مناسب وضع زمان نداند، ایمانش مخدوش مى شود و همین است كه در احادیث شریفه وارد است كه «در عصر غیبت صبح مى كند شخص مؤمن در حال ایمان، و شب مى كند در حالى كه از دین خارج شده است.»
دوره غیبت بر حسب روایات به درازا مى كشد تا حدّى كه حضرت امیرالمؤمنین علیه السّلام، مى فرماید: «ما اطْوَلَ هذَا الْعِناءِ وَ ابْعَدَ هذَا الرَّجاءِ»
انسان ها در مسیر تحولات شگرف و تغییرات بنیادى، مكتب‌ها و نظام هاى گوناگون را تجربه مى نمایند و همه را براى تأمین سعادت عمومى بشر فاقد شرایط لازم مى یابند و از برقرارى قسط و عدل، عاجز و ناتوان مى بینند و هر چند عالم پر از ظلم و جور و فساد و نا امنى و تباهى مى گردد، اما به حكم «الشَّیءُ اذا جاوَزَ حَدُّهُ انْعَكَسَ ضِدّه» جوامع بشرى براى برقرار شدن آن نظم الهى- اسلامى و حكومت عدل واحد جهانى آماده مى شوند و با ظهور آن حضرت، جهان به نقطه كمال و ذروه ارتقا نایل مى شود.
دوستداران آقا و منتظران ظهور! عصر غیبت، عصر عمل و كار و تحمّل مسؤولیت و انجام وظیفه وعصر مقاومت و حركت و استقامت و صبر و شكیبایى در امر دین است.
در ارتباط با تعظیم شعایر، با اعلاى كلمة الله، با تبلیغ اسلام، با فراهم كردن موجبات استقلال سیاسى، اقتصادى و فرهنگى و رهایى از وابستگى به كفّار و با شكوفایى علم و صنعت و بسط و نشر تعلیم و تربیت و امر به معروف و نهى از منكر و تعاون بر نیكى و تقوا و رسیدگى به وضع مستمندان و قضاى حوایج نیازمندان و دستگیرى از افتادگان و دفاع از مرزها و ثغور جغرافیایى وطن اسلامى و حدود فكرى وعقیدتى و رفع بدع و رویارویى با اهل شكوك و شُبَه ومبارزه با مظاهر فساد و ملاهى و هتك احترام احكام الهى همه مسؤولیم و همه مسلمانان متعهّدند، و این شما و همه شیعیان و منتظران ظهورید كه باید با كار و كوشش براى حصول اهداف اسلام تلاش نمایید.
خطراتى كه جوامع اسلامى را تهدید كرده و تا حد زیادى، بسیارى از جوامع را در ورطه ضعف و زبونى و اطاعت از كفار گرفتار كرده، شناسایى كنید و نگذارید جامعه ما و نسل جوان عزیز ما به آن مبتلا شوند. عصر غیبت، عصر تكلیف است؛ عصر اقدام و عمل و عصر امید به آینده و پیروزى حق بر باطل است. منتظر باشید و عمل كنید كه خداوند مىفرماید:
«وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیری اللهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنونَ»