روز چهارشنبه ۵ رجب المرجب (۲۹ بهمن) جلسه وعّاظ و خطبای قم با سخنرانی استاد درس خارج حوزه علمیه قم حضرت حجة الاسلام و المسلمین آقای حاج محمد حسن صافی گلپایگانی، در بیت مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری ره برگزار گردید.

در این جلسه که جمع زیادی از وعّاظ و سخنرانان شهیر حوزه علمیه قم حضور داشتند، ایشان با تبیین آیه تبلیغ ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام، و اینکه پیامبر مکرّم اسلام، اولین مبلّغ ولایت بودند گفتند: وظیفه اساسی و اساس وظیفه مبلّغان، تبلیغ و ابلاغ ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام است و در این راه بنا بر آیه شریفه «الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ یَخْشَوْنَهُ وَ لا یَخْشَوْنَ أَحَداً إِلَّا الله»(۱) نباید از احدی در این راه هراس داشت.
باید قدردان این افتخار بزرگی که نصیب همه شما عزیزان شده است باشید که پیامبر مکرّم اسلام صلی الله علیه و آله در مقام هدایت افراد به دست امیرالمومنین علی علیه السلام  فرمود: «وَایْمُ اللهِ لَأَنْ یَهْدِیَ‌ اللهُ عَزَّوَجَلَّ عَلى یَدَیْكَ رَجُلاً خَیْرٌ لَكَ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَیْهِ الشَّمْسُ و غَرُبتْ»(۲) یعنی مقام هدایت‌گری، برتر است از هر آنچه خورشید بر آن می‌تابد.

ایشان در ادامه، با بزرگداشت مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری ره، بیان داشت: الحمدلله این بیت محترم که الان مجمع خطبا و وعّاظ و مبلّغان شده است، مزیّن به نام مؤسّس حوزه رحمة الله علیه و بعد از ایشان، به نام فرزند ارجمندشان آیت الله آقای حاج آقا مرتضی حائری رحمه الله علیه است. زمان مرحوم آیت الله العظمی حائری، فشار بر حوزه‌ها و طلاب بسیار زیاد بود. خاطرات زیادی آیت الله آقای والد مکرّم ما از آن اوضاع دشوار نقل می‌فرمایند که همه نشانگر این است که حوزه‌ها و علمای ما در شرایط بسیار دشواری، استقامت کردند. مرحوم مؤسّس حوزه هم با تدبیر و حلم و مدیریتی که داشتند توانستند به خوبی این حوزه مبارکه را نگهدارند و الحمدلله اکنون به جایگاه اصلی تبلیغ ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام تبدیل شده است.

استاد درس خارج حوزه علمیّه قم در ادامه سخنان خود با اشاره به لزوم تربیت مبلّغانی متخصص در رشته‌های مختلف افزود: یکی از کارهایی که ما به جدّ پیگیر بودیم و با عنایات اهل البیت علیهم السلام تا حدّ خوبی انجام شده است تربیت مبلّغان متخصّص در رشته‌های مختلف از جمله فرقه‌شناسی، فنّ مناظره و مشاوره و ... است که اینها پس از آموزش، به مناطقی که تحت نفوذ برخی فرقه‌ها هستند اعزام می‌شوند و الحمدلله موفقیت‌های خوبی داشته‌اند.

ایشان، استفاده از فضای مجازی برای نشر معارف دین را از امور مهم و قابل توجه دانسته و بیان کردند: امروزه در شرایطی که فضای مجازی به جایگاه تبلیغ افکار و اندیشه‌های گوناگون تبدیل شده است، باید این فضا را غنیمت بدانیم و با قدرت تمام، وارد شده و معارف نورانی قرآن و اهل بیت علیهم السلام را نشر و ترویج دهیم. الحمدلله مؤسسه آموزش مبلّغ ما به خوبی در این مورد وارد شده است و با آموزش بیش از دو هزار مبلّغ در سراسر کشور، توانسته‌ گام مهمّی در این رابطه بردارد.

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به جلسات مجمع خطبا و وعّاظ حوزه علمیه قم، ادامه داد: این مجمعی که تشکیل شده، بسیار خوب است و باید ادامه داشته باشد. باید وعّاظ و خطبای قم با اجتماعات و مراکز و اصناف مختلف، رابطه خودشان را قوی کنند تا بتوانند در امر تبلیغ و نشر معارف دین موفّق‌تر و اثرگزاری خوبی داشته باشند.

حجة ‌الاسلام و المسلمین صافی گلپایگانی در پایان این جلسه، با اشاره به برخی آسیب‌شناسی‌های تبلیغ، بیان داشتند: یکی از ویژگی‌های مهمّ تبلیغ، مردم‌داری است یعنی شما باید معارف نابی که مردم ملتفت می‌شوند و موجب انکار نمی‌شود برای آنها نقل کنید؛ «أَتُحِبُّونَ أَنْ یُكَذَّبَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ حَدِّثُوا النَّاسَ بِمَا یَعْرِفُونَ وَ أَمْسِكُوا عَمَّا یُنْكِرُونَ‌»(۳) نقل کرامت‌های دروغین در مقابل این همه احادیث و روایات معتبره در باب مناقب اهل البیت علیهم السلام چه معنایی دارد؟! در نقل تشرّفات خدمت حضرت ولی عصر علیه السلام هم باید دقّت زیادی کرد و لازم نیست تعداد زیادی از تشرّفات را نقل کنیم بلکه آن تشرّف‌هایی که معتبر است را نقل نماییم، ببینید مثلاً حضرت آیة الله آقای والد ما در کتاب شریف «منتخب الأثر» تعدادی تشرّف بسیار معتبر را فقط نقل فرموده‌اند.(۴) باید بسیار مراقب بود که در منابر، مطالب مستند و محکم و معتبر و مورد اعتنای علمای بزرگ نقل شود و از نقل مکاشفه و کرامت‌هایی که برخی از پیش خودشان می‌سازند خودداری کرد. خداوند متعال ان‌شاء الله همه شما عزیزان را در خدمت به مکتب اهل البیت علیهم السلام تحت عنایات حضرت بقیة الله الأعظم ارواح العالمین له الفدا، بیش از پیش موفّق بدارد.

پی‌نوشت‌ها: 
۱. سوره احزاب، آیه ۳۹.
۲. کافی، شیخ کلینی ره، جلد ۹، ص۴۳۱.
۳. کتاب الغیبة نعمانی ره، ج۱، ص۳۴، ح۱.
۴. منتخب الأثر فی الإمام الثّانی عشر، ج۲، باب من رآه فی الغیبة الکبری.