6ـ نداشتن تأمین جانی[1]
شرعاً و عقلاً هركس در برابر صدمات و خطراتی كه متوجّه جانش میشود، حقّ دفاع دارد، و فطرت او در هنگام توجّه خطر، او را به مدافعه و حفظ جان وادار میسازد، و اگر انسان در مقابل دشمن مهاجم، دفاع نكند و تسلیم شود مسئول، و سزاوار توبیخ است.