آن كه روی چیزی كه ایستادن و نشستن روی آن حرام است، مثل فرشی كه اسم خدا بر آن نوشته شده نماز نخواند.

آن كه در جایی که ماندن در آن حرام است، مثلاً زیر سقفی که نزدیک است خراب شود نماز نخواند.

مسأله893. نماز در جایی كه تار و مانند آن استعمال می‎كنند، باطل است.

مسأله894. بودن مرد و زن نامحرم در اطاقی كه كسی در آنجا نیست و كسی هم نمی‎تواند وارد شود، حرام است، و نمازشان هم در آنجا صحیح نیست؛ ولی اگر یكی از آنان مشغول نماز باشد، و دیگری كه با او نامحرم است وارد شود، نماز او اشكال ندارد.

آن كه در جایی نماز بخواند كه احتمال بدهد می‎تواند در آنجا نماز را تمام كند.

مسأله892. بنابر احتیاط، در جایی نماز بخواند كه اطمینان داشته باشد نماز را تمام می‎كند، و در جایی كه به واسطه احتمال باد و باران و زیادی جمعیت و مانند این‌ها اطمینان ندارد كه بتواند نماز را تمام كند، احتیاط آن است كه نماز نخواند هر چند با احتمال امكان تمام‌كردن نماز، خواندن نماز جایز است، ولی با اطمینان به عدم امكان، نماز صحیح نیست.

آن كه مكان نمازگزار بی‎حركت باشد.

مسأله889. مكان نمازگزار باید بی‎حركت باشد و اگر به واسطه تنگی وقت یا جهت دیگر ناچار باشد در جایی كه حركت دارد، مانند اتومبیل و كشتی و ترن نماز بخواند، به قدری كه ممكن است باید استقرار و قبله را رعایت نماید، و اگر آن‌ها از قبله به طرف دیگر حركت كنند، به طرف قبله برگردد.

مسأله890. نمازخواندن در اتومبیل و كشتی و ترن و مانند این‌ها، وقتی ایستاده‎اند مانعی ندارد.

مسأله891. روی خرمن گندم و جو و مانند این‌ها كه نمی‎شود بی‎حركت ماند، نماز باطل است.

آن كه مباح باشد.

مسأله875. نمازخواندن در ملك غصبی اگر چه روی فرش و تخت و مانند این‌ها باشد، باطل است، ولی نمازخواندن در زیر سقف غصبی و خیمه غصبی مانعی ندارد، اگر تصرف در سقف یا خیمه صدق ننماید.

مكان نمازگزار نه شرط دارد:

مسأله874. چند چیز در لباس نمازگزار مكروه است و از آن جمله است: پوشیدن لباس سیاه و چرك و تنگ و لباس شرابخوار و لباس كسی كه از نجاست پرهیز نمی‎كند، و لباسی كه نقش صورت دارد، و نیز بازبودن تكمه‎های لباس، و دست‌كردن انگشتری كه نقش صورت دارد مكروه می‎باشد.

مسأله873. چند چیز در لباس نمازگزار مستحب است كه از آن جمله است: عمامه با تحت‌الحنك، پوشیدن عبا و لباس سفید و پاكیزه‌ترین لباس‎ها و استعمال بوی خوش و دست‌كردن انگشتر عقیق.

مسأله856. در سه صورت اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:

اول ـ آن كه به واسطه زخم یا جراحت یا دملی كه در بدن او است، لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد.

دوم ـ آن كه بدن یا لباس او به مقدار كمتر از درهم ـ كه تقریباً به اندازه یك اشرفی می‎شود ـ به خون آلوده باشد.

سوم ـ آن كه ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:

الف ـ آن كه لباس‎های كوچك او، مانند جوراب و عرقچین نجس باشد.

مسأله842. لباس مرد نمازگزار حتی عرقچین و بند شلوار او نیز بنابر احتیاط باید ابریشم خالص نباشد، و در غیر نماز هم پوشیدن آن برای مرد حرام است.

مسأله843. اگر تمام آستر لباس یا مقداری از آن كه زیادتر از چهار انگشت بسته است ابریشم خالص باشد، پوشیدن آن برای مرد حرام، و نماز در آن باطل است.

مسأله844. پوشیدن لباسی را كه نمی‎داند از ابریشم خالص است یا چیز دیگر، جایز است، و نماز در آن اشكال ندارد.