همچنین به كتابهای فقه و حدیث بسیار احترام میكردند. در اطاق شخصی خودشان، كه گاه اشخاص را بهطور خصوصی میپذیرفتند، كتابهای مورد نیازشان بهگونهای گذارده میشد كه كسی در هنگام نشستن به آنها پشت نكند. اتفاقاً اگر كسی طوری نشسته بود كه پشتش به كتابها بود، گرچه زبان نمیآورد، امّا از حالشان معلوم بود كه سخت ناراحت هستند.