اهتمام امیرالمؤمنین(ع) به رسیدگی به فقرا
در اسلام به طبقات محروم خیلی توجه شده است. حضرت رسول
اکرم(ص) فرمودهاند:
«که خدایا مرا مسکین زنده بدار و مسکین بمیران و مرا در قیامت در صف فقرا و مساکین محشور کن».[1]
البته مسکین و محتاج تنها به معنای این نیست که انسان بیکار باشد و کاری نداشته باشد، بلکه یک معنای آن این است که بهدنبال ریاستطلبی، دنیاطلبی و جاهطلبی نباشد. به همین دلیل حضرت از خداوند چنین خواستهای داشتند تا خویش را به این فضایل آراسته کنند.