وقتی امام مجتبی(علیه‌السلام) در كوچه‌های مدینه عبور می‌كردند، شنیدند كه شخصی از خدا ده هزار درهم درخواست می‌كند. ازاین‌رو خود را به منزل رساندند و به‌سرعت آن مبلغ را برای او فرستادند.[1]
نمونه‌های بسیاری از سخاوت و كرامت آن حضرت در تاریخ نقل شده است.[2]
[1]. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج3، ص182؛ اربلی، کشف‌الغمه، ج3، ص183.
