از خوف خدا نمونهای از جدش حضرت امام مجتبی(علیهالسلام) بود. با یاد خدا و روز قیامت، بیاختیار گریه میكرد.
خدا را به حقیقت دل باور داشت، و مقام «عَظُمَ الْخَالِقُ فِی أَنْفُسِهِمْ وَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِی أَعْیُنِهِمْ»[1] را دریافته بود.
