بههرحال، اكنون پس از گذشت بیش از چهل سال از رحلت آن استاد جلیلالقدر، بر آن شدم كه آنچه در گزارشهای آن جلسات اتفاقاً به مناسبتی به خاطرم برسد یادداشت نمایم، باشد كه بهمقتضای:
«عِنْدَ ذِكْرِ الصَّالِحِینَ یَنْزِلُ الرَّحْمَةُ».[1]
مشمول رحمت الهی گردیده و به اجر و ثواب نایل شوم.