اگرچه آنچه در عالم وجود است به قدرت خدای قادر موجود است اما عادت انسان به مشاهدة آنها موجب غفلت او از توجّه به عظمت آنها شده است؛ به این جهت معجزات انبیا و برخی حالاتشان و توجّه و عنایات خاصّی که به آنها شده است و خبرهایی که آنان از برخی عوالم و وقایع آینده داده‌اند برای بعضی مورد استعجاب و استبعاد می‌شود بلکه بسا بعضی جهّال آنها را انکار نمایند و قدرت قادری را که جهان خلقت و آسمان‌ها و زمین را آفریده است در مثل معجزات و آیاتی که به دست انبیا و اولیا، ظاهر شده غریب‌الوقوع بشمارند.
