حقیر در این بیانیه نمیخواهم حسناتی را که - الحمدلله - به برکت مکتب نورانی اسلام و همچنین مکتب سازندة انتظار در جامعه وجود دارد، کمارج و کمارزش بدانم یا - العیاذ بالله - عنوان جامعه منتظر را بر این جامعهای که به هویّت انتظار آن موعود بزرگ انبیا افتخار میکند،
صادق ندانم. هرگز، هرگز، اینهمه ابراز احساسات، اینهمه زحمات و خدمات، این همه اظهار علاقه، اینهمه شور و شعور جوانان در مراسم نیمه شعبان و فرصتهای دیگر همه جلوه و نمایش روح انتظار است. همه منتظرند؛ امّا میخواهم به خودم و همگان هشدار دهم که جامعه منتظر باید بهتر و کاملتر از آنچه هست، باشد؛ برنامههایش صحیحتر باشد؛ صداوسیما و روزنامه و مجلّات و مجالس و همایشها و نمایشهایش باید در مسیر انتظار باشد. خطّ غربگرایی و تضعیف استقلال اسلامی باید منفور باشد. باید تمسّک تامّ و تمام به هویّت اسلامی افتخار، و گرایش به بیگانگان ننگ و عار باشد.
اگر شئون و شخصیّت اسلامی و شعائر اسلام و احکام اسلام در جامعه کمرنگ شود و مورد اهانت قرار بگیرد، یقیناً کسی که از هرکس بیشتر نگران و آزردهخاطر میشود، شخص شخیص آن ولیّ اعظم خدا است.