دیروز در بین اوراقی که از سالهای قبل کنار گذاشته بودم، به پاکتی برخوردم که تعداد زیاد برگههای موجود در آن، توجّه مرا به خود جلب کرد. وقتی نامههای داخل آن را مشاهده کردم، دیدم نامههایی است از دانشآموزان کلاس پنجم ابتدایی روستای عبدالتاجدین کنگاور، از مناطق محروم آن خطّه که با ارشاد معلّم متدین و متعهّد خود، تحت عنوان نامهای به اینجانب حدود بیست سال قبل نوشته بودند.
چند نامه را مرور کردم، و عطر صفا و صمیمیت و معنویت، و تعهّد و دینداری را از آن نامهها دوباره استشمام نمودم. با اینکه در همان زمان، از معلّم متدیّن و بااخلاق آنها، و نیز دانشآموزان عزیز آن مدرسه تشکّر کرده بودم، و به عرض مبارکشان رسانده بودم، که حقیر قابل این حرفها نیستم، لیکن پس از گذشت این مدّت، مناسب دیدم محبّت آن معلّم عزیز، و دانشآموزان متدیّن، را یادآوری کنم. لذا نامه ذیل را خطاب به آن عزیزان تقدیم میدارم:
استاد عزیز و جوانان محترم (کلاس پنجم ابتدایی سال1374) روستای عبدالتاجدین کنگاور؛
السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته