اعتبار و تواتر حدیث غدیر
یکی از علما میگوید: «در بغداد و در دکّان صحافی، کتابی را دیدم که پشت آن نوشته شده بود: جلد بیست و هشتم از اسناد حدیث شریف غدیر و پس از آن جلد، بیست و نهم میباشد».[1]
این مطلب حکایت از این دارد که بیست و نُه جلد کتاب فقط درباره اسناد این حدیث در آن زمان نوشته شده بود.
این اجمالی از کثرت اسناد این حدیث و شدّت اعتنا و اهتمام علما و محدّثین به واقعه تاریخی غدیر خم است.
راجع به متن و اصل خطبه غدیر و روایات و احادیث مربوط به آن، آنچه تا حال نوشته شده است بیش از حدّ احصا است. در باب فنون و علوم مختلف اسلامی از حدیث، تفسیر، تاریخ، سنّت و کلام، همه از غدیر گفتهاند و بسیاری مثل ابنعقدهها تألیف خاصی راجع به آن نگاشته و بیشتر به نام الولایة یا الغدیر و در این عصر اخیر هم، مثل موسوعه عظیم عبقات الانوار، بهوسیله علّامه متبحّر سیّد میر حامد حسین هندی& و نیز موسوعه شریف الغدیر اثر علّامه امینی(ره) تألیف شده است.
[1]. این كلام از ابوالمعالی جوینی دانشمند بزرگ اهل سنّت است كه در ینابیع المودّه (قندوزی، ج1، ص113 ـ 114) نقل شده است.