مسأله 1758. برای شش نفر مستحب است در ماه رمضان اگر چه روزه نیستند از كاری كه روزه را باطل می‎كند خودداری نمایند:

اول ـ مسافری كه در سفر، كاری كه روزه را باطل می‎كند انجام داده باشد، و پیش از ظهر به وطنش یا به جایی كه می‎خواهد ده روز در آنجا بماند برسد.

دوم ـ مسافری كه بعد از ظهر به وطن خود یا به جایی كه می‎خواهد ده روز در آنجا بماند برسد.

سوم ـ مریضی كه پیش از ظهر خوب شود، و كاری كه روزه را باطل می‎كند انجام داده باشد.

چهارم ـ مریضی كه بعد از ظهر خوب شود.

مسأله 1757. روزه تمام روزهای سال، غیر از روزه‎های حرام و مكروه كه گفته شد، مستحب است، و برای بعضی از روزها بیشتر سفارش شده است كه از آن جمله است:

1. پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اولی كه بعد از روز دهم ماه است، و اگر كسی این‌ها را به جا نیاورد، مستحب است قضا نماید، و چنان‌چه اصلاً نتواند روزه بگیرد، مستحب است برای هر روز یك مد طعام یا 6/12 نخود نقره به فقیر بدهد.

2. سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه.

3. تمام ماه رجب و شعبان، و بعضی از این دو ماه اگر چه یك روز باشد.

مسأله 1748. روزه‌گرفتن در روز عید فطر و قربان حرام است، و نیز روزی را كه انسان نمی‎داند آخر شعبان است یا اول رمضان، اگر به نیت اول رمضان روزه بگیرد، حرام می‎باشد.

مسأله 1749. اگر به واسطه گرفتن روزه مستحبی، حق شوهر از بین برود، روزه بر زن حرام است، و احتیاط مستحب آن است كه اگر حق شوهر هم از بین نرود، بدون اجازه او روزه مستحبی نگیرد.

مسأله 1734. كسی كه به واسطه پیری نمی‎تواند روزه بگیرد یا برای او مشقت دارد، روزه بر او واجب نیست، ولی در صورت دوم باید برای هر روز یك مد گندم یا جو و مانند این‌ها به فقیر بدهد، بلكه در صورت اول نیز بنابر احتیاط لازم، یك مد طعام بدهد.

مسأله 1735. كسی كه به واسطه پیری روزه نگرفته، اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگیرد، قضای روزه‎هایی را كه نگرفته، بنابر احتیاط مستحب به جا آورد.

مسأله 1666.

مسأله 1662. اگر انسان عمداً و از روی اختیار كاری كه روزه را باطل می‎كند انجام دهد، روزه‎اش باطل می‎شود، و چنان‌چه از روی عمد نباشد، اشكال ندارد، ولی جنب اگر بخوابد، و به تفصیلی كه در مسأله 1640 گفته شد تا اذان صبح غسل نكند، روزه‎اش باطل است.

مسأله 1663. اگر روزه‎دار سهواً یكی از كارهایی كه روزه را باطل می‎كند انجام دهد و به خیال این‌كه روزه‎اش باطل شده، عمداً دوباره یكی از آن‌ها را به جا آورد، روزه‎اش باطل می‎شود.

مسأله 1582. اگر روزه‎دار عمداً چیزی بخورد یا بیاشامد، روزه او باطل می‎شود، چه خوردن و آشامیدن آن چیز معمول باشد، مثل نان و آب، چه معمول نباشد، مثل خاك و شیره درخت، و چه كم باشد یا زیاد، حتی اگر مسواك را از دهان بیرون آورد، و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه او باطل می‎شود، بلكه اگر رطوبت مسواك در آب دهان به طوری از بین برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود، ولی بداند كه در دهان باقی است بنابر احتیاط لازم نباید آن را فرو برد.