آرامش روحی در پرتو دین‌داری

یكی از امتیازات بزرگ ادیان الهی، اطمینان و آرامشی است كه در دل‌ها ایجاد می‌كنند و همه را به آیندة خوب‌تر و كمال بیشتر امیدوار می‌سازند. دین اسلام این خصیصه را در حدّ اعلا تبلیغ كرده و بشر را

به آینده، امیدوار نموده، و عوامل یأس و ناامیدی را از بین می‌برد و برای حیات و مصیبات و زحماتی كه بشر با آن دست به گریبان است، تفسیر درستی ارائه نموده و همه را در مسیر تعالی و ترقّی و كمال او معرّفی می‌نماید؛ صدای روح‌بخش و دلنواز قرآن كریم که می‌فرماید:

﴿لَا تَقْنَطُــوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ﴾[1]

﴿وَلَا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللهِ﴾[2]

هر مسلمان مؤمن را بانشاط، امیدوار، آینده‌نگر و مقاوم می‌سازد و این قرآن و هدایت قرآن است كه در یك آیه مثل:

﴿عَسَی أَنْ تَكْرَهُوا شَیْئاً وَهُوَ خَیْرٌ لَكُمْ وَعَسَی أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ﴾[3]

به انسان چنان روحیّه می‌دهد كه در موقف بسیار خطرناك، ایستادگی کند و پویا و پیشتاز به پیش رود.

اعادة حیثیت بشر معاصر، در بازگشت به دین، معارف صحیح و دینی و هدایت‌های وحیانی است.