آن شاخصه‌ای كه در نهضت كربلا نمودار بود از جنس انقلاب‌ها نمی‌باشد. در قیام سیدالشهدا(علیه السلام) نه تنها از ابزار تهدید و تطمیع دشمن استفاده نشد بلكه رهبر این قیام با صراحت از فرجام این حركت تاریخی سخن به میان می‌آورد. پایان جانسوز این حركت و آیندة به ظاهر خطرناكی كه چشم انتظار یاران حسین(علیه السلام) می‌باشد بارهاوبارها گوشزد شد؛ در منزلگاه‌ها و اقامتگاه‌های مختلف و حتی در سخنرانی‌های تاریخی و ماندگار آن حضرت، سخن از شهد شیرین شهادت و هم‌آغوشی با مرگ بود. در گفت‌و‌گوهای امام ردّ پایی از وعدة مقام و منصب و مال و ثروت نمی‌توان یافت. انقلاب حسین(علیه السلام) به‌دوراز شاخصة انقلاب‌های سیاسی می‌باشد. گره‌نخوردن این قیام تاریخی به منافع زودگذر، خود دلیل بر ماندگاری این قیام است.
جهت‌گیری معرفتی جامعه در همراهی با حركت‌ها و قیام‌ها بسیار حائز اهمیت است. گاه فضای حاكم بر جامعه فضایی مصلحت‌طلبانه و منفعت‌خواه می‌باشد. در چنین فضایی حتی اگر جامعه دوستدار حق و حقیقت هم باشد باز سهم‌خواهی‌های شخصی و قبیلگی برای او حرف اول را می‌زند. اما اگر فضای جامعه فضایی عاری از
منفعت‌طلبی، پول و مقام‌پرستی باشد همراهی مردان آن جامعه با انقلاب‌های اصلاح‌گر و حق‌گرا بیشتر خواهد بود.