س. شیعه معتقد است كه از شروط امام، تكلیف، بلوغ و عقل است درحالیكه میگویند امام زمانشان در سن 3 یا 5 سالگی به امامت رسیده است. چرا شیعه این شرط را نسبت به این امامشان نادیده میگیرند؟
ج. برحسب صریح آیات قرآن مجید، حضرت عیسی(علیهالسلام) وقتی که در گهواره بود حایز مقام نبوّت گردید: (إِنِّی عَبْدُ اللّهِ آتانی الْكِتابَ وَ جَعَلَنی نَبِیًّا)[1] و همچنین حضرت یحیی(علیهالسلام) (یا یَحْیى خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ وَآتَیْناهُ الْحُكْمَ صَبِیًّا).[2]
بلوغ عقلی برای این برگزیدگان، به امر خدا و جعل خداوند حاصل بوده است. چرا استبعاد میکنید که در این امّت نیز کسانی برگزیده باشند؟ و چرا احتمال نمیدهید که در طول اعصار و دهور، امثال عیسی و یحیی(علیهماالسلام) ، اشخاص بسیاری به این برگزیدگیها نایل شده باشند؟
عالم خلقت پُر است از گزینش. در روایتی که شیعه و سنّی از حضرت رسول(ص) روایت کردهاند آمده است:
«یَكُونُ فِی هَذِهِ الْأُمَّةِ كُلُّ مَا كَانَ فِی بَنِی إِسْرَائِیلَ حَذْوَ النَّعْلِ بِالنَّعْلِ وَ ]حَذْوَ[ الْقُذَّةِ بِالْقُذَّة»؛[3]
برحسب این حدیث، باید در این امّت هم نمونهای از عیسی و یحیی(علیهماالسلام) باشد و آن، همین نمونههای پاک از اهلبیت(علیهمالسلام) میباشند.
[1]. مریم، 30؛ «من بنده خدایم او كتاب (آسمانى) به من داده و مرا پیامبر قرار داده است!».
[2]. همان، 12؛ «اى یحیى! كتاب (خدا) را با قوّت بگیر! و ما فرمان نبوّت (و عقل كافى) در كودكى به او دادیم!».
[3]. صدوق، من لایحضره الفقیه، ج1، ص203؛ و در مصادر اهلسنّت با این عبارت آمده است: «لَیَأتینّ عَلی أمَّتی مَا أتی عَلی بَنِی إسْرائیل حَذْوَ النَّعْلِ بِالنَّعْلِ». «هرچه در بنیاسرائیل پیش آمده است در این امّت نیز پیش آمده و اتفاق خواهد افتاد؛ همانند منطبق شدن کفش بر کفش و برابر شدن گوش با گوش»؛ ترمذی، سنن، ج4، ص135.