اکنون که حدود بیست سال از نامههای شما میگذرد، و پای به عرصه مهمّ و خطیر جوانی گذاردهاید، میدانم که انشاءالله هنوز بر عهد آن دوران و وعدههایی که به خداوند متعال و پیامبر بزرگوار، و اهلبیت طاهرینش^، و نیز به معلّم عزیز، و خودتان داده بودید، پایبند و استوارید.
میدانم که در کسوت جوانی، هنوز اشتیاق به علمآموزی و خدمت به اسلام، در صدر آمال و آرزوهای شماست.
میدانم که احترام به پدر و مادر، سرلوحه برنامه زندگانیتان است. مطمئنم که هنوز یاد امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را در دلهایتان زنده نگه میدارید، و یقین دارم که آینده از آن شماست.