1. در مورد اجبار بر فراگیری فنون رزمی و دفاعی، و الزام بر تعلیم و تعلّم آن، مسأله مربوط به اهمیّت دفاع از کیان و حفظ بیضه اسلام میشود، مخصوصاً در زمان ما که کفّار همهگونه آمادگی رزمی در اختیار دارند، و کموبیش، مسلمانان و حکومتها و حکّام را استضعاف نموده، و خود را مالک الرّقاب دنیا میدانند، و برای مسلمانان ـ امّتی که آن اعصار قدرت، قوّت و استقلال را در گذشته داشته است ـ اعتبار شایان و درخور آنها قائل نیستند، تا حدّی که در قلب عالم اسلام، یکی از مقدّسترین مناطق اسلامی، یعنی بیتالمقدس، و فلسطین را غصب نمودهاند، و در برابر چشم حکّام اسلام، مخصوصاً دولتهای عربی، مسلمانان را استذلال، و آثار اسلامی آن را محو و تخریب مینمایند.
در این شرایط رقّتبار، که هر مسلمان غیرتمندی را در سوگ و مصیبت قرار داده است، و وطن اسلامی ما را تجزیه كردهاند، كه حتّی در یك منطقه كوچك ـ كه جمعیّت آن از چند میلیون تجاوز نمیكند ـ چند حاكم و دولت تشكیل شده است، و وحدت سیاسی، مبدّل به تفرقه كامل شده است، یادگرفتن و آموختن همه فنون نظامی و تجدید عزّت و استقلال دیرین، از اهمّ واجبات است.