راجع به تقریب بین مذاهب كه مرحوم آقا میرزا محمدتقی قمی به منظور آشنا كردن علمای اهل تسنن و افراد منصف آن را با زحمات و تلاش بسیار و با توكل به خدا در مصر عنوان كرد و موفق شد، بهحق، مرحوم آقا او را ترغیب و تشویق فراوان كردند.
او رابط بین آقا و علما و شیوخ الازهر بود. دو شیخ اكبر الازهر؛ یكی آنکه با علامه سیدشرفالدین طرف سؤال و جواب در «المراجعات» است و دیگری شیخ شلتوت در باطن وجود خود به آقا احترام عجیبی داشتند كه بعد از ارتحال آقا، آقای قمی به خودم گفت كه نامه آقا را وقتی برای شیخ میبردم برمیخاست، میایستاد، میگرفت و میبوسید، و شیخ شلتوت هم به احترام برمیخاست.
خلاصه، نتیجه این ارتباطات و مواضع آقا همان فتوای تاریخی شیخ شلتوت شد كه رسماً اعلام كرد:
و بعد هم، صریحاً فتوا داد كه سایر مذاهب میتوانند با ترك مذهب خود، مذهب شیعه امامیه را اختیار كنند.
متن احادیث ثقلین كه همواره آقایان استناد میجستند و آن را بهعنوان حجت بزرگ بر حجیت فقه شیعه و بلكه حصر حجیت به این فقه مطرح میكردند چاپ شد.
ناگفته نماند كه این حدیث یا احادیث ثقلین و احادیث حوض حتی در حوزههای علمیه كمتر مطرح میشد و دلالت هر دو - كه بسیار جامع و فراگیر است - چنانكه شایسته است مورد توجه نبود، و هر دو را آقا عنوان كرده و در مجالس خصوصی و در درس مكرر به آن اشاره نمودند كه استدلال به مثل این دو بخش از احادیث و مفاد و مضمون جامع و مبسوط آنها تجدید شد، و باعث شد كه حقیر نیز
رسالهای به نام «أمان الأمة من الضلال والاختلاف» نوشتم، و این رساله مدتی در خدمت آقا و تحت نظر معظمله بود.[1]
[1]. این كتاب مكرر به طبع رسیده است.