دین واحد، حكومت واحد، نظام واحد، جامعه واحد و عدالت و برابرى و صلح و امانت و صداقت و طهارت و رحم و احسان و رفاه وآسایش و امنیّت و قانون براى همه و همه دعوت قرآن است و در یك كلمه،
قرآن جهان را از ظلمات و تاریكىها به نور و روشنایى وارد كرد و با نداى دلنواز ﴿اِنّ اللّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْاِحْسانِ﴾[1] و ﴿إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ﴾[2] و صدها نواها و نداهاى نجاتبخش، مقام انسانیّت تمام افراد را گرامى داشت و پایان دورههاى سیاه استبداد و استكبار و استعمار را اعلام نمود. این كتاب كریم، همانگونه كه چهارده قرن پیش معجزه كامله و دلیل باهر و برهان ظاهر به حق بودن اسلام بوده، امروز و همیشه و تاابد معجزه و برهان است و هر مسلمان در هر عصر و زمان مىتواند با تلاوت آیه ﴿وَ اِنْ كُنْتُمْ فى رَیْبٍ مِمّا نَزّلْنا عَلى عَبْدِنا فَاْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ﴾؛[3] «و اگر در آنچه بر بنده خویش فروفرستادهایم ، شك دارید ، سورهاى همانند آن بیاورید»؛ ﴿فَاِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا﴾؛[4] اعجاز آن را به دنیا اعلام كند و تأیید خبر غیبى را كه چهارده قرن است تأیید شده، از نو مشاهده كند.
[1]. نحل، 90. «همانا خدا انسان را به عدل و احسان امر مىكند»
[2] . حجرات، 13. «بیگمان گرامیترین شما در نزد خداوند، پرهیزکارترین شماست»
[3]. بقره، 23. «و اگر در باره آنچه بر بنده خود [پیامبر] نازل كردهایم شك و تردید دارید (دست كم) یك سوره همانند آن بیاورید»
[4]. بقره، 24. «ولی اگر چنین نکردید، که هرگز نخواهید کرد».