حضرت آیتالله العظمی صافی گلپایگانی مدظلهالوارف با اشاره به اینكه حضرت علی(ع) از همه افراد بیشتر نسبت به قرآن احساس مسئولیت داشتند، افزودند: «عمل و مسئولیت داشتن نسبت به قرآن در جامعه و زندگی فردی باید جدی گرفته شود و هرچه به قرآن بیشتر عمل شود، جامعه نیز پاكتر و سالمتر خواهد شد».
ایشان با بیان بعضی از مصادیق اجتماعی عمل به قرآن، افزودند: «در یك جامعه قرآنی مسائلی چون بدحجابی زنان، اختلاط زن و مرد، بیعدالتی و ... وجود ندارد».
مرجع تقلید شیعیان جهان افزودند: «جامعه شیعی باید ولایتی و پیرو قرآن و عترت باشد و تمام جامعه بهویژه شیعیان باید فضیلت تمسك به قرآن و معارف قرآن را داشته باشند».
معظمله با اشاره به اینكه عمل به قرآن نباید سلیقهای باشد، تصریح كردند: «ما باید امور مهمی چون توحید و عرفان و معاد را از قرآن و كلام حضرات معصومین(علیهم السلام) فرا بگیریم و نباید به عرفانهای دروغین و ساختگی دراینباره توجه كنیم».
ایشان همچنین یادآور شدند: «شیعه سرمایههای عظیمی همچون قرآن، نهجالبلاغه، صحیفه سجادیه و ادعیه معتبر را در اختیار دارد كه هیچ امت و ملت دیگری آن را ندارد».
مرجع تقلید شیعیان اضافه كردند: «ما باید اصول خود را در امور معنوی ، اخلاقی ، اجتماعی و سیاسی و ... از قرآن فرا بگیریم و شرح و تفصیل آنها را در معارف اهلبیت(علیهم السلام) جستجو كنیم».
ایشان ادامه دادند: «هر شخصی باید در حد خودش با علوم مختلف قرآن و تفاسیر قرآن آشنا باشد و امروز در جامعه توجه به موضوعات و مسائل مختلف قرآن به خوبی ترویج و تبلیغ میشود و این امر نعمتی الهی است».
ایشان با اشاره به اینكه در قرآن مطلبی وجود ندارد كه برای سعادت دنیا و آخرت نباشد، تصریح كردند: «ورود به رشتهها و علوم مختلف
قرآنی نعمت الهی است و افتخاری بالاتر از خدمت به قرآن و اهلبیت(علیهم السلام) وجود ندارد».
حضرت آیتالله العظمی صافی گلپایگانی مدظلهالوارف با بیان اینكه قرآن دلیل خاتمیت پیامبر اسلام (ص) میباشد، ابراز داشتند: «به لطف الهی روزبهروز حقانیت قرآن در دنیا بیشتر به اثبات میرسد و ما هم باید قدردان این نعمت بزرگ الهی باشیم».
معظمله با اشاره به برگزاری مسابقات قرآنی سازمان استاندارد در سطح كشور بیان داشتند: «فواید اجرای چنین مسابقاتی بسیار زیاد و بااهمیت است و امیدوارم در دستگاههای دولتی دیگر نیز چنین كارهایی انجام شود».
حضرت آیتالله العظمی صافی گلپایگانی مدظلهالوارف در پایان اظهار داشتند: «در جامعه باید همه جنبههای قرآنی زنده باشد و تأمل و تفكر بر قرآن صورت گیرد و قرآن هیچ زمان كهنه نمیشود و همیشه زنده است».
جمعه 5 آذرماه 1389