سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

 12. خطبه‌ وحیانی[1]

 

بسم الله الرحمن الرحیم

الْغَدیرُ، الْغَدیرُ، وَما أَدْرَیكَ مَا الْغَدیرُ، الغَدیرُ یَومُ اللهِ المُبَارَكُ، یَوْمُ الْإِسْلامِ، یَوْمُ الْقُرْآنِ، یَوْمُ التَّاریخِ، یَوْمُ النَّبِیِّ وَیَوْمُ الوَصِیّ، یَوْمُ الْعَهْدِ الْمَعْهُودِ وَیَوْمُ الشَّاهِدِ وَالْمَشْهُودِ، یَوْمُ الْإِنْسَانِ وَیَوْمُ الْإِکْمَالِ وَالْإِتْمامِ وَالْإِبْلاغِ، یَوْمُ تَتِیهُ سَاعَاتُهُ عَلَی أَیَّامِ الجِنَانِ،‌ یَوْمُ الْوِلَایَةِ، یَوْمٌ فِی السَّمَاءِ‌ أَشْهَرُ مِنْه فِی الأَرْضِ، یَوْمُ جَبْرائیل وَالْمَلائِکَةِ‌ المُقَرَّبینَ،‌ یَوْمُ النُّورِ وَالسُّـرورِ وَیَوْمُ رِضَی الرَّبِّ بِولایَةِ الْإِمامِ أَمیرِ المُؤْمِنینَ(ع).[2]

]

اَلْـحَمْدُ للهِ الَّذی شَرَّفَنا بِمَعْرِفَةِ فَضْلِ هذَا الْیَوْمِ وَأکْرَمَنا بِهِ وَهَدَانَا إِلَی صِرَاطِهِ الْمـُسْتَقیمِ إِمامِ المُتَّقینَ وَیَعْسُوبِ الدِّینِ وَإِمامَةِ أَوْلادِهِ الْـمَعْصُومینَ حُجَجِ اللهِ عَلی العَالَمینَ صَلَواتُ اللهُ عَلَیْهِمْ أَجْمَعینَ.[3]

 

[1]. این پیام در ماه ذی‌الحجة ‌الحرام سال 1431 هجری قمری خطاب به اجلاس بزرگداشت غدیر در مشهد مقدّس صادر شده است.

[2] . غدیر، غدیر، چه می‌دانی که غدیر چیست؟ غدیر روز پر برکت خدا است، غدیر روز اسلام است، روز قرآن است، روز تاریخ است، روز پیامبر و روز وصی پیامبر است،Z [روز پیمان شناخته‌شده است، روز شاهد و مشهود است، روز انسان و روز به کمال رساندن دین و تمام کردن نعمت و رساندن کامل دین است، روزی است که ساعت‌های آن بر روزهای بهشت می‌نازد و مباهات می‌کند، روز ولایت است، روزی است که در آسمان‌ها مشهورتر است تا زمین، روز جبرئیل و فرشتگان نزدیک خدا است، روز نور و روشنایی و روز سرور و شادمانی است، و روزی است که پروردگار متعال به ولایت و جانشینی امام امیرمؤمنان(ع) راضی شده است».

[3] . «سپاس خدایی را که با شناختن فضیلت این روز ما را شرافت و ارزش بخشید و با آن ما را کرامت و عزّت داد و ما را به راه راستش یعنی پیشوای پرهیزکاران و سرپرست دین و به امامت و رهبری فرزندان معصومش آنان که حجت خدا بر اهل عالم هستند که درود خدا بر همه آنها باد، هدایت و راهنمایی کرد».

موضوع: 
نويسنده: