اینهم یك فرق بزرگ بین نعمتهای جسمانی و صوری و نعمتهای روحی و معنوی و حقیقی است كه از نعمتهای جسمانی بعضی برخوردارند؛ مانند نعمت بینایی ، نعمت گویایی، نعمت شنوایی، نعمت سلامتی و نعمت مال و بعض دیگر مثل نابینایان و ناشنوایان یا بیماران از آن محرومند؛ ولی نعمتهای روحی، معنوی و اخروی نصیب همه و هركس كه لیاقت آن را داشته باشد، میشود؛ اگرچه از نعمتهای جسمانی و تواناییهای بدنی محروم باشند. همه میتوانند مؤمن باشند، همه میتوانند در معرفةاللّه، خداشناسی، ایمان به خدا، معاد، پیغمبر و امام، خود را به درجات عالیه برسانند.
بسا كسانی كه از نعمتهای ظاهری محرومند ولی از نعمتهای حقیقی به مراتب از آنها كه بیشترین نعمتهای ظاهری را دارا هستند، بهرهمندند.
برایناساس این برنامه قرآنی و اقدام به گسترش فرهنگ قرآن بین معلولین مؤمن و عزیز، بسیار قابلتقدیر و اقدامی قرآنی است.
اینجانب بهسهم خود از همه عزیزانی كه در خدمت این برنامه، توفیق كسب ثواب دارند بهویژه سازمان بهزیستی كشور و مسئولان محترم آن تشكر مینمایم.
امید است در پرتو تمسّك به ثقلین (قرآن و عترت) ملّت و جامعه اسلامی همواره به جایگاه رفیعتر علم و عمل و رشد و معرفت نائل
گردد و با الهام از این دو سرمایه نفیس ، فرهنگ قرآنی در جامعه ما و كشورهای اسلامی حاكم گردد.
والسلام علیكم و رحمةاللّه.
لطفاللّه صافی
27 شعبانالمعظم 1429