جوانب متعدد شخصیت امیرالمؤمنین(ع)
نواحی متعدد عظمتهای علی(ع)، آن تجسّم بندگی و عبودیت خالص خدا، و بخشهای گوناگون و بلکه متضادّ مناقب، فضایل و مواقف آنحضرت، همه در کتابها مضبوط و محفوظ مانده است؛ عَلِیٌّ وَمَا أُنْزِلَ فیهِ مِنَ القُرْآنِ، عَلِیٌّ ومَا ثَبَتَ لَهُ مِنَ الشُّؤُونِ وَالمَقَامَاتِ بِالسُّنَّةِ، عَلِیٌّ وَمَا صَدَرَ مِنْهُ مِنَ المُعْجِزاتِ، عَلِیٌّ وَمَواقِفُهُ وَبُطُولاتِهِ فِی الغَزَواتِ، عَلِیٌّ وَتَضْحِیاتُهُ
فِی سَبیلِ إعْلاءِ کَلِمَةِ الإسْلامِ،[1] علی و اخبار از مغیبات، گذشته و آینده زمان، علی و علم به عوالم غیب، علی و علم به شرایع و احکام اسلام، علی و زهد و پارسایی و پرهیزکاری، علی و علوم عالی الهیات، علی امیر فصاحت، بلاغت و کلام، علی و عبادت، خوف از خدا و شبزندهداری، علی و عدالت، دادستانی و دادگستری، علی و حکومت و زمامداری، علی و فروتنی و بردباری، علی در خدمت و نصرت دین خدا و رسول خدا، علی امام المتقین و زوج سیدة نساء العالمین، علی ابو الأرامل و الایتام و المساکین، علی و علی و علی و ... اینها و بیشتر و بسیارتر از اینها، همه نواحی عظمت وجود علی× است.
علی(ع)، اعظم آیات الهی و اظهر معجزات حضرت رسالتپناهی(ص) است که در این کتابها بازگو شده و علمای توانا، نویسندگان بزرگ، فرزانگان برجسته و نبغای عالم علم پیرامون آنها قلمفرسایی کرده و با اینهمه که گفتند و نوشتند، باب ابراز بلاغت، تألیف، تصنیف و ایراد خطابه و سخنرانی در فضایل و مناقب آن حضرت، همچنان بر روی دانشمندان و فضلای دوران باز است و هرکسی در این باغ پهناور وارد میشود، به میوهای تازه دست مییابد؛
رشته تألیف و تصنیف، درباره شئون و عظمتهای علی(ع)، نه فقط سرتاسر عالم اسلامی را از شرق تا غرب و از سنّی و شیعه گرفته، بلکه قلوب بیگانگان را به این شخصیت ممتاز متوجه نموده و نویسندگان و مؤلّفان آن را به مدح، ستایش و تألیف کتابها برانگیخته است.
آری! آنان نیز به اینکه شناختی از علی(ع) دارند و مثل کتاب «الامام علی صوت العدالة الانسانیه»[3] مینویسند، افتخار و مباهات دارند.
[1]. «علی و آنچه از قرآن درباره او نازل شده است، علی و آنچه که برای او از طریق سنت و روایات از شأن و مقاماتش ثابت شده است، علی و آنچه معجزه از او ظاهر شده است، علی و شجاعتهای او در جنگها».
[2]. ابراهیم، 25 ـ 24. «مانند درخت پاکیزهای که ریشه آن (در زمین) ثابت و شاخه آن در آسمان است. هر زمان میوه خود را به اذن پروردگارش میدهد».
[3]. تألیف جرج جرداق دانشمند مسیحی.