جمعه: 10/فرو/1403 (الجمعة: 19/رمضان/1445)

یكی از حوادث بزرگ ماه مبارک ‌رمضان كه سیر تاریخ اسلام را تغییر داد، شهادت مولای متقیّان، امیر مؤمنان ‌علی (ع) بود.[1]

علی (ع) همان كسی است كه پیامبر (ص) او را از كودكی با آواز دلنواز و ملكوتی خود می‌خوابانید و نوازش می‌كرد و پرورش می‌داد؛ همان كسی كه در غار حرا هنگامی كه پیامبر (ص) به پرستش و عبادت خدا و تفكّر مشغول بود، او را همراهی می‌كرد. علی (ع) همان كسی است كه پیامبر (ص) تمام علوم خویش را به او آموخت تا نسخه‌ای از اصل باشد.

او كه موحّد به دنیا آمد، موحّد از این جهان گذشت، و به پرستش بت‌ها آلوده نگردید.[2] هرگز در اسلام كسی به سابقه او نمی‌رسد و هیچگاه از پیامبر (ص) و دین و روش او جدا نشد و حتّی هفت سال بیش از دیگران با پیامبر (ص) نماز خواند.[3]

 
[1]. مفید، مسارالشیعه، ص26.
[2]. نهج‌البلاغه، خطبه192 (ج2، ص157)؛ ابن شهرآشوب، مناقب، آل ابی‌طالب، ج2، ص28.  
[3]. مفید، الارشاد، ج1، ص31؛ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج1، ص15؛ مجلسی، بحار‌الانوار، ج28، ص225.
نويسنده: 
کليد واژه: