س648. در مورد دشنام دادن، بفرمایید:
1. اگر فردی به دیگری دشنام می‌دهد که باعث اذیت شنونده شود (غیر از قذف) در صورتی که شنونده مستحق تحقیر باشد، آیا شتم‌کننده مستحق مجازات است؟ (مثلاً فردی به دیگری بگوید: تو خسیس هستی، در حالی که او مستحق این تحقیر باشد).
2. اگر مجازات دشنام‌دهنده مقید به عدم استحقاق باشد، ملاک تشخیص مستحق بودن یا نبودن چه کسی می‌باشد؟ عرف، دشنام‌دهنده، یا قاضی و...؟
ج1و2. دشنام دادن و توهین مؤمن، حرام است و دشنام‌دهنده به نظر حاکم شرعی قابل تعزیر است و خسیس بودن شخص مثلاً مجوز نسبت صفت مذکور به‌صورت تحقیر و توهین به او نمی‌شود و نباید گفته شود. والله العالم
س649. اگر فردی، فرد دیگری را به‌صورت مکتوب، بی‌عقل و اوباش و بی‌دین خطاب کند و هر دو نفر مسلمان باشند، در شرع مقدس چه حکمی دارد؟ و جرمش چه حدّی دارد؟
ج. واضح است که نسبت‌های مذکور در سؤال به مسلمان، توهین و حرام است و در صورت ثبوت نزد حاکم شرع جامع الشرایط قبل از توبه نسبت‌دهنده، مستوجب تعزیر مناسب حسب موارد است. والله العالم
س650. آقای «الف» در سال 1378 ضمن ایجاد مزاحمت برای همسایه‌اش ممانعت از حق نموده که این فعل خلاف شرع وی ثابت شده و به استناد ماده 690 قانون مجازات اسلامی و طبق رأی شماره ... که کپی‌اش منضم می‌باشد صادره از شعبه اول دادگستری ... به پرداخت 300.000 ریال جزای نقدی بدل از
حبس محکوم شده است و مهمتر از همه اینکه شخص مذکور در همان مرحله جهت غلبه بر همان همسایه‌اش به اتهام تخریب سیم خاردار و پرچین برای وی شکایت کیفری کذب نموده و درحقیقت مرتکب دو جرم 1. ممانعت از حق 2. افتراء تخریب سیم خاردار و پرچین شده و این دو جرمش با توجه به مفاد دادنامه صادره به شماره مذکور و صدور قرار منع تعقیب برای همسایه‌اش ثابت شده و محرز می‌باشد و عمل افتراء تخریب وی هم به استناد ماده 697 قانون مجازات اسلامی حبس و شلاق دارد و شاکی متشاکی‌اش پس از اثبات مظلومیت خودش طی دادخواست تقدیمی تقاضای مطالبه مبلغ 3500000 ریال ضرر و زیان نموده و در دادخواست خویش 5 کلمه قید کرده که عبارتند از: همسایه‌آزار، مردم‌آزار، آبدارچی یا نگهبان و مخرب سپاه که با توجه به مطالب مذکور و ثابت شدن جرم شخص و روشن شدن و مشخص شدن فعل همسایه‌آزاریش که نوعی مردم‌آزاری می‌باشد و از طرفی شخصی که با داشتن 5 یا 9 کلاس سواد ممانعت از حق دیگری نماید و افتراء تخریب هم به همسایه‌اش بزند درحقیقت فعل و افعال وی مخرب ارزش می‌باشد و به کار بردن کلمات همسایه‌آزار، مردم‌آزار و مخرب سپاه درباره چنین فردی آن‌هم توسط شاکی واقعی و متضررش جرم ندارد و نه تنها جرم ندارد بلکه درواقع عمل ثابت شده و فعل حرام شخص یاد شده می‌باشد که خودش شخصاً مرتکب شده است و طبق حکم دادگاه ثابت شده است و جان کلام اینکه همان شخص آمده به مفاد دادخواست و کلمات ذکر شده استناد نموده و به جرم افتراء توهین و هتک حرمت علیه شاکی متضررش شکایت کیفری نموده و تقاضای مجازات وی را کرده است.
با عنایت به جمیع مطالب مذکور و افعال غیر انسانی شخص، آیا شرعاً می‌توان به‌جای مطالبه ضرر و زیان برای خواهان، شاکی را به‌خاطر به کار بردن الفاظی همچون همسایه‌آزار به‌عنوان متهم به شلاق یا حبس یا جزای نقدی مجازات نمود یا خیر؟ خواهشمند است نظر صریح و قاطع و ناجی خویش را در این مورد بیان و مرقوم فرمایید.
ج. از قضیه شخصیه اطلاع ندارم. به‌طورکلی، گفتن کلمات آزاردهنده و توهین نمودن به مؤمن شرعاً حرام است و حاکم شرع جامع الشرایط می‌تواند توهین‌کننده را تعزیر نماید ولی توهین، جریمه مالی ندارد. والله العالم