مظاهر دنیا و مقامات ظاهری، معیار، نشان قدر معنوی و حقیقی و شأن اشخاص نیست كه: «اَلْاَکْثَرُونَ هُمُ الْأَقَلُّونَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ».[1]
هر‌چه خود را در مقایسه با دیگران كمتر بشماری و تواضع بیشتر داشته باشی، به مقامات و درجات بالاتر نایل میشوی.
امر به معروف و نهی از منكر، سعی و كوشش در اعلای كلمه اسلام و تبلیغ مكتب اهل‌بیت علیهم‌السلام را كه مكتب اصل و اصیل اسلام است، همیشه وجهه همت خود قرار بده و حب فی الله و بغض فی الله را در همه احوال و كارها مراعات كن! «أَوْثَقُ عُرَی الْإِیمَانِ اَلْحُبُّ فِی اللهِ وَالْبُغْضُ فِی اللهِ».[2]
بر راستی و صداقت، درستی و امانت و حفظ عهد و وفای به وعده كه از موجبات مهم عزّت دنیا و آخرت و اعتلا و اعتبار جامعه است، ملازمت و مداومت داشته باش كه در حدیث است: «به نماز و روزه بسیار شخص نظر نكنید، بلكه به صدق و راستی او
در گفتار و ادای امانت او نظر كنید». [3] و از رسول اكرم(صلی‌الله علیه و آله) است كه فرمود: امّت من همواره در خیر هستند، مادامی كه امانت را غنیمت و صدقه دادن را غرامت و خسارت نبینند؛ «لَا تَزَالُ اُمَّتِی بِخَیْرٍ مَالَمْ تَرَ اَلْأَمَانَةَ مُغْنَماً وَالصَّدَقَةَ مَغْرَماً».[4]
[1]. احمد بن حنبل، مسند، ج2، ص399؛ ج5، ص152؛ بخاری، صحیح، ج7، ص177؛ مسلم نیشابوری، صحیح، ج3، ص75؛ متقی‌هندی، كنزالعمّال، ج6، ص356. «كسانى كه در دنیا دارا هستند همان‌ها در روز قیامت بی‌چیز و ندارند».
[2] . برقی، المحاسن، ج1، ص165؛ صدوق ، معانى‌الاخبار ، ص 398 – 399؛ همو، من لا یحضره الفقیه، ج4، ص362؛ ابن‌عبدالبر، التمهید، ج9، ص245؛ قطب راوندی، الدعوات، ص28. «محکم‌ترین دستگیره‌های ایمان، دوست داشتن در راه خدا و دشمن داشتن برای خداست».
[3]. كلینى، الكافى، ج2، ص105؛ حر عاملی، وسائل‌الشیعه، ج13، ص218 – 219. قالَ الصّادِقُ×:« لا تَنْظُرُوا إِلَى طُولِ رُكُوعِ الرَّجُلِ وَسُجُودِهِ، فَإِنَّ ذَلِكَ شَىْءٌ اعْتَادَهُ، فَلَوْ تَرَكَهُ، اسْتَوْحَشَ لِذلِكَ وَلَكِن انْظُرُوا إِلَى صِدْقِ حَدِیثِهِ وَأَدَاءِ أَمَانَتِهِ».
[4]. حلوانی، نزهة‌الناظر، ص15.