مسئله اینكه تا در خانه پدر هستید باید چگونه باشید، این جزئیات را با توافق با هم و ملاحظه خیر و صلاح یكدیگر، درحالی‌كه یك واحد هستید، حل نمایید. نه او جمود بر حقی كه دارد داشته باشد و نه شما در موضوعی كه در بین است، اصرار كنید.
مرد باید دستور «اَلْمُؤْمِنُ یَأْكُلُ بِشَهْوَةِ أَهْلِهِ وَالْمُنَافِقُ یَأْكُلُ أَهْلُهُ بِشَهْوَتِهِ»[1] را در رابطه با زن رعایت كند، زن هم باید خود را موظف بداند كه یا اخلاقاً و یا حقاً و شرعاً، رضایت شوهر را فراهم نماید.
امید است با این توضیحات این روابط گرمی كه بین شما و
همسرتان، بحمد الله، برقرار است، بیش‌ازپیش گرم‌تر شود، و زندگی سعادتمندانه و خوب‌تر و خوب‌تر را در پیش روی داشته باشید.
أَلَّفَ اللهُ بَیْنَكُمَا وَطَیَّبَ اللهُ نَسْلَكُمَا
با التماس دعا
لطف‌الله صافی
[1]. كلینى، الكافى، ج4، ص12؛ حر عاملی، وسائل‌الشیعه، ج15، ص250؛ مجلسی، بحارالانوار، ج59، ص291؛ محدث نوری، مستدرک‌الوسائل، ج16، ص331. «مؤمن، آن‌گونه غذایى را مىخورد، كه موافق میل همسر و فرزندانش است ولى منافق، همسر و فرزندانش به میل و خواسته وی غذا می‌خورند».