همین مسئله مشكل جنسی را كه تذكر دادهاید، دین مقدس اسلام بسیار مهمّ دانسته، به حلّ آن تشویق و ترغیب كرده، ازدواج را در جامعه اسلامی از بنیانهای بسیار مقدس و محبوب خدا معرفی نموده و تا آنجا آن را حلال مشكلات جوانان شمرده، كه فرمودهاند: «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ أَحْرَزَ نِصْفَ دِینِهِ»[1] و سعی در انجام آن را بین دو نفر، بهقدری موجب اجر و ثواب معرفی كردهاند كه به هر قدمی كه شخص برای رفع این مشكل، از زندگی كسی بردارد یا كلمهای كه بگوید، ثواب یك سال عبادت، كه شبهایش را به نماز و روزهایش را به روزه بهسر برده باشد، مقرر شده است.
در رشتههای دیگر، تعالیم عالیه اسلام، همگان و بهخصوص جوانان را تا حدّ ممكن بیمه میسازد و از آسیبپذیری دور مینماید.
طبع و نشر مقالات، مجلات، روزنامهها، رمانها، فیلمها و برگزاری بازیها، مسابقاتِ فسادانگیز، مطالعه، دیدن، نقل و گفتن آنها و گرایش به لهوولعب، موسیقی و قمار، سرگرمیهای مضرّه، مجالستها، همنشینی، مصاحبت با اشخاص فاسدالاخلاق، همه را، ممنوع فرموده؛ سلامتی، مانند اینكه برای سلامت بدن و حفظ سلامتی و بهداشت، هم اسلام و هم تعالیم بهداشتی، بسیاری از كارها و خوردنیها و آشامیدنیها را ممنوع كردهاند و از سوی دیگر نشر و طبع مقالات و كتابهای مفید و پرورشدهنده عقل، فكر، روح و اشعار و تفریحات سالم، سازنده و مجالست و مصاحبتهای گوناگون را تشویق و ترغیب فرمودهاند و از بیكاری و بطالت كه خود نیز، خواه قهری و غیر اختیاری یا اختیاری باشد، نظر به مشكلاتی كه میآفریند، سخت نكوهش شده و از كار و عمل و تلاش و فعالیت، مدح و ستایش شده است.
به عقیدة ما، همه راهحلها را، اسلام بیان فرموده است، و اگر نگوییم همه، اغلب مشكلات، برای پیاده نشدن این راهحلها است.
یك جامعه اسلامی جامعهای است كه موجبات سعادت جوانان و نوجوانان، در حد ممكن در آن فراهم شده و از اسباب و وسایل انحراف پیراسته و منزّه باشد.
بنابراین همه باید اقدام كنیم، چه آنهایی كه مدیریتهایی در جامعه
دارند و بهخصوص، آنهایی كه بر وسایل تبلیغی سمعی و بصری، بهعنوان امین، برگزیده شدهاند، باید حفظ این امانت را كه از اعظم امانات است، بسیار مهم بدانند و كوتاهی در آن را از بدترین خیانتها به مردم، اسلام، كشور و به جامعه بدانند؛ باید افراد مهذّب، آگاه و ظاهرالصّلاح، در همه پستهای این كارها، گمارده شوند.
مطبوعات و جراید، همهوهمه وظایفشان سنگین است. اینگونه كه بسیاری تلقی میكنند، نیست. باید جوانان را با مساجد یا مجالس وعظ و هشدارهای اخلاقی، با مطالعه كتابهای آموزنده و صحیح دینی، با تواریخ سودمند، با تفسیر قرآن مجید، با مجالس دعا در خط صلاح و فلاح و رستگاری نگاه داشت و خودِ آنها هم كه بیشتر آگاه و متوجه هستند، باید در خطّ اصلاح خود و همسنّ و سالان خود تشریك مساعی و بذل فداكاری و كوشش كنند.
باید اخلاق اسلامی، زهد، آزادگی، پارسایی، قناعت، شجاعت و خودشناسی را به آنها آموخت كه بدانند خود را به هر جریان و هر وضع نفروشند.
و این كلامِ معجز نظامِ امیرالمؤمنین× را همیشه مقابل چشم دل خود قرار دهند:
«أَلَا حُرٌّ یَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا إِنَّهُ لَیْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ فَلَا تَبِیعُوهَا إِلَّا بِهَا»[2]، تا بدانند كه انسان بالاتر از این است كه اسیر شهوات،
مادیات، افكار و اعمال شیطانی شود و مثل این اشعار را كه:
تن آدمی شریف است به جان آدمیت |
|
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت |
زمزمه نمایند.
بحمد الله در معارف شیعه و فرهنگ غنی ما، بیش از آنچه تصور شود، به جوانان و پسران و دختران، ارایه طریق شده است؛ آیات قرآن كریم، آنهمه احادیث شریفه و این دعاهای انسانساز عالیةالمضامین و این كتابها و اشعار و مقالات.
باید جوانها را به این فرهنگ غنی متوجه كرد تا بخوانند و هم عظمت دین خود را بدانند و فرهنگ دینی اسلام را بشناسند و هم خود را بسازند، جوانها و همه را باید به حسابرسی و محاسبه اعمال راهنمایی كرد تا همیشه در مقام تحصیل ترقی و كمال، بیشتر باشند.
بالاخره آقای محترم جوان عزیز نوزده ساله كه الحمد لله از این همه آگاهی و دانایی برخوردارید و شمّهای از آن را در این نامه به قلم آوردهاید!
من به شما تبریك عرض میكنم و از خداوند متعال میخواهم كه مثل شما را، كه در جوانان و نوجوانان مسلمان، زیاد است، زیادتر و بیشتر بفرماید.
[1]. كلینى، الكافى، ج5، ص329؛ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج3، ص383؛ حر عاملی، وسائلالشیعه، ج14، ص5. «آنكس كه ازدواج كند، نصف دینش را حفظ كرده است».
[2]. نهجالبلاغه، حكمت456. «آیا آزادهاى نیست كه این دنیا را كه ناچیز و بیارزش است، به اهلش واگذارد. بهراستىكه جز بهشت، هیچ چیزی قیمت جانهایتان نیست پس جانهایتان را به چیزی غیر از بهشت ، نفروشید».